OvideDédale et Icare Métamorphoses, VIII, 183-235 |
|
|
Argument et traduction du livre VIII
183 Daedalus interea Creten longumque perosus
exilium tactusque loci natalis amore,
185 clausus erat pelago. « Terras licet » inquit « et undas
obstruat, at caelum certe patet. Ibimus illac ;
omnia possideat, non possidet aera Minos. »
Dixit et ignotas animum dimittit in artes
naturamque nouat. Nam ponit in ordine pennas,
190 a minima coeptas, longam breuiore sequenti,
ut cliuo creuisse putes ; sic rustica quondam
fistula disparibus paulatim surgit auenis.
Tum lino medias et ceris alligat imas
atque ita compositas paruo curuamine flectit,
195 ut ueras imitetur aues. Puer Icarus una
stabat et, ignarus sua se tractare pericla,
ore renidenti modo, quas uaga mouerat aura,
captabat plumas, flauam modo pollice ceram
mollibat lusuque suo mirabile patris
200 impediebat opus. Postquam manus ultima coepto
imposita est, geminas opifex librauit in alas
ipse suum corpus motaque pependit in aura.
Instruit et natum : « Medio » que « ut limite curras,
Icare, » ait « moneo, ne, si demissior ibis,
205 unda grauet pennas, si celsior, ignis adurat.
Inter utrumque uola. Nec te spectare Booten
aut Helicen iubeo strictumque Orionis ensem ;
me duce carpe uiam. » Pariter praecepta uolandi
tradit et ignotas umeris accommodat alas.
210 Inter opus monitusque genae maduere seniles
et patriae tremuere manus. Dedit oscula nato
non iterum repetenda suo pennisque leuatus
213 ante uolat comitique timet, uelut ales, ab alto
214 quae teneram prolem produxit in aera nido ;
215 hortaturque sequi damnosasque erudit artes
et mouet ipse suas et nati respicit alas.
Hos aliquis tremula dum captat harundine pisces,
aut pastor baculo stiuaue innixus arator
uidit et obstipuit, quique aethera carpere possent,
220 credidit esse deos. Et iam Iunonia laeua
parte Samos (fuerant Delosque Parosque relictae),
dextra Lebinthos erat fecundaque melle Calymne,
223 cum puer audaci coepit gaudere uolatu
deseruitque ducem caelique cupidine tractus
225 altius egit iter. Rapidi uicinia solis
mollit odoratas, pennarum uincula, ceras ;
tabuerant cerae ; nudos quatit ille lacertos
remigioque carens non ullas percipit auras
oraque caerulea patrium clamantia nomen
230 excipiuntur aqua, quae nomen traxit ab illo.
At pater infelix, nec iam pater : « Icare, » dixit
« Icare, » dixit « ubi es ? qua te regione requiram ? »
« Icare, » dicebat ; pennas aspexit in undis
deuouitque suas artes corpusque sepulcro
235 condidit ; et tellus a nomine dicta sepulti.
Responsable académique : Paul-Augustin Deproost Analyse : Jean Schumacher Design & réalisation inf. : Boris MaroutaeffDernière mise à jour : 7 décembre 2017