CAPUT  VII.  Qua  ratione  laici  a  clericis  ex  universi  huius  ornatu  ad  Creatoris  amorem  provocandi  sint.  

(0257A) 
Attendite  ergo  nunc  generaliter  in  totius  mundi  ornatum  quomodo  omnia  invicem  conveniant  et  temperentur,  calida  scilicet  frigidis,  frigida  calidis,  tempora  diurna  nocturnis,  aestiva  hiemalibus.  Dehinc  specialiter  in  singula  quaeque,  hoc  est  in  ornatum  coeli  et  terrae.  (0257B) Coeli  quidem  per  solem,  et  lunam  et  stellas;  terrae  vero  per  varios  flores  amoenos  et  herbas,  atque  arbores  et  fructus,  unde  genus  humanum  alimenta  suscipit,  pulchritudinem  quoque  pretiosorum  lapidum,  picturas  varias  tam  in  palliis  quam  in  caeteris  pretiosis  pannis  delectabiliter  intextas  variosque  colores,  quibus  conficiuntur,  dulcem  cantilenam  chordarum  atque  organorum,  nitorem  auri  et  argenti,  caeterique  metalli,  amoenos  decursus  aquarum,  qui  necessarii  sunt  tam  ad  naves  deferendas  quam  ad  molas  praeparandas,  miram  aromatum  fragrantiam,  postremo  etiam  decoros  hominum  quorumdam  vultus.  Cumque  haec  omnia  miro  quodam  et  ineffabili  ornatu  composita  exterius  perspexeritis,  attendite  etiam  quantum  ornatum  interius,  id  est  spiritualiter  perspecta  habeant  et  quid  nos  per  significationem  admoneant.  Significant  enim  praecipua  quaedam,  unde  vos  magnae  virtutis  et  sapientiae  mella  colligere  valetis.  (0257C) Denique  omnis  ornatus  et  pulchritudo  creaturae,  quae  in  praesenti  vita  nobis  famulatur,  hoc  nos  instruit,  hic  nos  admonet  ut  attendamus,  quia  si  temporalia  bona  tam  delectabilia  visu  vel  auditu  consistunt,  multo  delectabiliora  et  pulchriora  et  aeterna  esse  probantur.  

Est  et  aliud  quod  in  temporalium  bonorum  pulchritudine  debemus  advertere;  quoniam  enim  omnis  homo  probandus  est  in  hac  vita  utrum  Deum  magis  diligat  quam  creaturam  decoram,  vel  aeterna  potius  quam  temporalia  bona,  opponitur  ei  iugiter  aliqua  species  decora  et  delectabilis  vel  mulierum,  vel  vestium,  vel  metallorum,  seu  aliarum  rerum,  ut  in  eis  tentatus  experimentum  sui  capiat  qualiter  scilicet  Deum  timeat  et  diligat.  Nemo  quippe  certus  esse  valet  qualis  sit,  nisi  in  huiusmodi  tentatione  probatus  fuerit.  Cuius  nimirum  rei  exemplum  notissimum  in  unoquoque  milite  potestis  agnoscere.  (0257D) Militis  namque  cuiuslibet  peritia  et  fortitudo  non  agnoscitur  nisi  in  bello.  Ibi  enim  si  omnia  caute  egerit,  se  ipsum  muniens,  adversarios  vero  caedens,  tunc  demum  merito  laudatur  fortisque  miles  praedicatur.  Bellum  quoque  non  incongrue  vocatur  ille  conflictus  quem  iugiter  agere  debemus  contra  diabolum  salutis  nostrae  invidum.  Ipse  enim  non  cessat  nos  ad  hoc  illicere  tentando  ut  temporalia  bona  magis  quam  aeterna  diligamus,  et  ut  spem  nostram  in  caducis  solummodo  rebus  ponamus.  (0258A) Sed  nos  memores  aeternae  vitae,  ad  quam  conditi,  redempti  et  invitati  sumus,  debemus  resistere  illecebris  et  concupiscentiis,  quas  in  corda  nostra  mittit,  attendentes  quod  scriptum  est:  Post  concupiscentias  tuas  non  eas  (Eccli.  XVIII,  30) . Et  iterum  alia  Scriptura  indicat  quanta  corona  per  tentationis  pugnam  proveniat  dicens:  Beatus  vir  qui  suffert  tentationem,  quoniam  cum  probatus  fuerit  accipiet  coronam  vitae  (Iac.  I,  12) . Si  igitur  haec  duo,  quae  iam  diximus,  de  pulchritudine  temporalium  visibiliumque  rerum  intelligenda,  qualiter  scilicet  per  eam  considerare  debeamus  aeternorum  bonorum  qualitatem  quodque  per  eamdem  tentandi  simus  utrum  Deum  plus  quam  speciosa  quaeque  carnalia  diligamus,  si,  inquam,  haec  utraque  sedulo  recolitis  et  tractatis,  magnam  variarum  virtutum  dulcedinem  omni  corporali  melle  suaviorem  colligere  poteritis.