MYTIIOGRAPHUS PRIMUS.
LIBER I.
1. Prometheus.
Prometheus post factos a se homines dicitur auxilio Mineruae 
caelum ascendisse; qui, adhibita facula ad rotam  
solis, ignem furatus est, quem hominibus indicauit. Ob quam 
rem irati dii duo mala immiserunt terris, febres et maciem, 
id est morbos. Ipsum quoque Prometheum per Mercurium 
in Caucaso monte religarunt ad saxum, adhibita etiam aquila, 
quae cor eius exederet. Haec autem omnia non sine ratione   
finguntur. Nam Prometheus uir prudentissimus fuit; unde 
et primus astrologiam Assyriis indicauit, quam residens in 
Caucaso monte nimia cura comprehenderat. Dicitur autem 
aquila cor eius exedere; quod est nimia sollicitudo, qua ille 
affectus siderum omnes motus deprehenderat. Et hoc quia  
per prudentiam fecit, duce Mercurio, qui prudentiae et rationis 
deus est, ad saxum dicitur esse religatus. Deprehendit 
praeterea rationem fulminum, et hominibus indicauit; 
unde caelestem ignem dicitur esse furatus. Nam quadam 
arte, ab eodem monstrata, supernus ignis olim eliciebatur,  
qui mortalibus profuit, donec bene eo usi sunt. Nam postea 
malo hominum usu in perniciem uersus est. Sicut in Liuio 
lectum est de Tullo Hostilio, qui ideo igni exustus est cum 
omnibus suis. Hinc est, quod igue rapto ab iratis numinibus 
morbus hominibus dicitur immissus.	 

2. Neptunus et Minerua.
Quum Neptunus et Minerua de Athenarum nomine contenderent, 
placuit diis, ut eius nomine appellarentur, qui 
munus melius mortalibus obtulisset. Tunc Neptunus percusso 
litore equum, animal bellis aptum, procreauit. Minerua iacta
hasta oleam creauit; quae res est melior comprobata, ut pacis 
insigne. Unde ex Mineruae nomine, quae Graece g-Athehna
dicitur, Athenae dictae sunt.