[0] Prophetia Ionae.

[1] 1 Et factum est uerbum Domini ad Ionam, filium Amathi, dicens : 
2 Surge, et uade in Niniuen, ciuitatem grandem, et praedica in ea, quia 
ascendit malitia eius coram me. 3 Et surrexit Ionas, ut fugeret in 
Tharsis a facie Domini, et descendit in Ioppen : et inuenit nauem 
euntem in Tharsis, et dedit naulum eius, et descendit in eam ut iret 
cum eis in Tharsis a facie Domini. 4 Dominus autem misit uentum 
magnum in mare : et facta est tempestas magna in mari, et nauis 
periclitabatur conteri. 5 Et timuerunt nautae, et clamauerunt uiri ad 
deum suum, et miserunt uasa quae erant in naui, in mare, ut 
alleuiaretur ab eis ; et Ionas descendit ad interiora nauis, et dormiebat 
sopore graui. 6 Et accessit ad eum gubernator, et dixit ei : Quid tu 
sopore deprimeris ? surge, inuoca Deum tuum, si forte recogitet Deus 
de nobis, et non pereamus. 7 Et dixit uir ad collegam suum : Venite et 
mittamus sortes, et sciamus quare hoc malum sit nobis. Et miserunt 
sortes, et cecidit sors super Ionam. 8 Et dixerunt ad eum : Indica nobis 
cuius causa malum istud sit nobis : quod est opus tuum ? quae terra 
tua, et quo uadis ? uel ex quo populo es tu ? 9 Et dixit ad eos : Hebraeus 
ego sum, et Dominum Deum caeli ego timeo, qui fecit mare et aridam. 
10 Et timuerunt uiri timore magno, et dixerunt ad eum : Quid hoc 
fecisti ? cognouerunt enim uiri quod a facie Domini fugeret, quia 
indicauerat eis. 11 Et dixerunt ad eum : Quid faciemus tibi, et cessabit 
mare a nobis ? quia mare ibat, et intumescebat. 12 Et dixit ad eos : 
Tollite me, et mittite in mare, et cessabit mare a uobis : scio enim ego 
quoniam propter me tempestas haec grandis uenit super uos. 13 Et 
remigabant uiri ut reuerterentur ad aridam, et non ualebant, quia 
mare ibat, et intumescebat super eos. 14 Et clamauerunt ad Dominum, 
et dixerunt : Quaesumus, Domine, ne pereamus in anima uiri istius, et 
ne des super nos sanguinem innocentem : quia tu, Domine, sicut 
uoluisti, fecisti. 15 Et tulerunt Ionam, et miserunt in mare : et stetit mare 
a feruore suo. 16 Et timuerunt uiri timore magno Dominum : et 
immolauerunt hostias Domino, et uouerunt uota. 

[2] 1 Et praeparauit Dominus piscem grandem ut deglutiret Ionam : et 
erat Ionas in uentre piscis tribus diebus et tribus noctibus. 2 Et orauit 
Ionas ad Dominum Deum suum de uentre piscis, 3 et dixit : 
Clamaui de tribulatione mea ad Dominum, 
et exaudiuit me ; 
de uentre inferi clamaui, 
et exaudisti uocem meam. 
4 Et proiecisti me in profundum in corde maris, 
et flumen circumdedit me : 
omnes gurgites tui, et fluctus tui super me transierunt. 
5 Et ego dixi : 
Abiectus sum a conspectu oculorum tuorum ; 
uerumtamen rursus uidebo templum sanctum tuum. 
6 Circumdederunt me aquae usque ad animam : 
abyssus uallauit me, 
pelagus operuit caput meum. 
7 Ad extrema montium descendi ; 
terrae uectes concluserunt me in aeternum : 
et subleuabis de corruptione uitam meam, Domine Deus meus. 
8 Cum angustiaretur in me anima mea, 
Domini recordatus sum : 
ut ueniat ad te oratio mea, 
ad templum sanctum tuum. 
9 Qui custodiunt uanitates frustra, 
misericordiam suam derelinquunt. 
10 Ego autem in uoce laudis immolabo tibi : 
quaecumque uoui, reddam pro salute Domino.
11 Et dixit Dominus pisci, et euomuit Ionam in aridam. 

[3] 1 Et factum est uerbum Domini ad Ionam secundo, dicens : 2 Surge, 
et uade in Niniuen, ciuitatem magnam, et praedica in ea 
praedicationem quam ego loquor ad te. 3 Et surrexit Ionas, et abiit in 
Niniuen iuxta uerbum Domini : et Niniue erat ciuitas magna, itinere 
trium dierum. 4 Et cœpit Ionas introire in ciuitatem itinere diei unius : 
et clamauit, et dixit : Adhuc quadraginta dies, et Niniue subuertetur. 
5 Et crediderunt uiri Niniuitae in Deum, et praedicauerunt ieiunium, et 
uestiti sunt saccis, a maiore usque ad minorem. 6 Et peruenit uerbum 
ad regem Niniue : et surrexit de solio suo, et abiecit uestimentum 
suum a se, et indutus est sacco, et sedit in cinere. 7 Et clamauit, et dixit 
in Niniue ex ore regis et principum eius, dicens : Homines, et iumenta, 
et boues, et pecora non gustent quidquam : nec pascantur, et aquam 
non bibant. 8 Et operiantur saccis homines et iumenta, et clament ad 
Dominum in fortitudine : et conuertatur uir a uia sua mala, et ab 
iniquitate quae est in manibus eorum. 9 Quis scit si conuertatur et 
ignoscat Deus, et reuertatur a furore irae suae, et non peribimus ? 10 Et 
uidit Deus opera eorum, quia conuersi sunt de uia sua mala : et 
misertus est Deus super malitiam quam locutus fuerat ut faceret eis, et 
non fecit. 

[4] 1 Et afflictus est Ionas afflictione magna, et iratus est : 2 et orauit ad 
Dominum, et dixit : Obsecro, Domine, numquid non hoc est uerbum 
meum cum adhuc essem in terra mea ? propter hoc praeoccupaui ut 
fugerem in Tharsis : scio enim quia tu Deus clemens et misericors es, 
patiens et multae miserationis, et ignoscens super malitia. 3 Et nunc, 
Domine, tolle, quaeso, animam meam a me, quia melior est mihi mors 
quam uita. 4 Et dixit Dominus : Putasne bene irasceris tu ? 5 Et egressus 
est Ionas de ciuitate, et sedit contra orientem ciuitatis : et fecit sibimet 
umbraculum ibi, et sedebat subter illud in umbra, donec uideret quid 
accideret ciuitati. 6 Et praeparauit Dominus Deus hederam, et ascendit 
super caput Ionae, ut esset umbra super caput eius, et protegeret eum 
(laborauerat enim) : et laetatus est Ionas super hedera laetitia magna. 
7 Et parauit Deus uermen ascensu diluculi in crastinum : et percussit 
hederam, et exaruit. 8 Et cum ortus fuisset sol, praecepit Dominus 
uento calido et urenti : et percussit sol super caput Ionae, et aestuabat : 
et petiuit animae suae ut moreretur, et dixit : Melius est mihi mori 
quam uiuere. 9 Et dixit Dominus ad Ionam : Putasne bene irasceris tu 
super hedera ? Et dixit : Bene irascor ego usque ad mortem. 10 Et dixit 
Dominus : Tu doles super hederam in qua non laborasti, neque fecisti 
ut cresceret ; quae sub una nocte nata est, et sub una nocte periit : 11 et 
ego non parcam Niniue, ciuitati magnae, in qua sunt plus quam 
centum uiginti millia hominum qui nesciunt quid sit inter dexteram et 
sinistram suam, et iumenta multa ?