[3,0] Liber tertius. 1 Auratum interea culmen bipatentis Olympi conscendit Genitor, rerum inuiolata potestas, laeta fouens tacito sub pectore. Mox iubet omnes ad sese acciri superos, quique atria longe obseruant, quique arcanis penetralibus adstant: praeterea quos Eoos Aurora per ortus, et quos occiduae propior uidet Hesperus orae: namque ferunt olim, leges cum conderet aequas Rex superum, et ualido mundum suspenderet axe, 10 diuersas statuisse domos, diuersaque diuis hospitia, et dignos meritis tribuisse penates, ordine cuique suos. Illi data tecta frequentant: armaque, et aeratis adfigunt nomina ualuis. Haud mora fit: celerant iussi: uolat aethere toto Caelicolum glomerata manus: pars igne corusco tota rubens, pars stelliferis innexa coronis. Ipse sedens, humeris chlamydem fulgentibus aptat ingentem, et caelum pariter terrasque tegentem. Quam quondam (ut perhibent) uigilans noctesque, diesque 20 ipsa suo neuit rerum Natura Tonanti: adiecitque sacrae decus admirabile telae, per medium, perque extremas subtegminis oras immortale aurum intexens, grandesque smaragdos. Illic nam uaria mundum distinxerat arte gnara operum mater, certisque elementa figuris, et rerum species, animasque, et quidquid ab alta fundit mente Pater. Generis primordia nostri cernere erat limum informem: iam praepete penna deferri uolucres liquidum per inane uideres: 30 iam siluis errare feras, pontumque natari piscibus, et uero credas spumescere fluctu. Hic postquam aligeros gemmata sedilia coetus Accepere; Pater solio sic infit ab alto: «Aetherei proceres (neque enim ignoratis et ausus infandos, dirumque acies super astra frementes), si mecum iuuat antiquos ab origine motus inspicere, et ueterum pariter meminisse laborum: quandoquidem haec uobis peperit uictoria laudem; huc animos, huc pacatas aduertite mentes. 40 Vos, cum omne arderet caelum seruilibus armis, arctoumque furor pertenderet impius axem scandere et in gelidos regnum transferre Triones; fida manus mecum mansistis: et ultima tandem experti, caelo uictricia signa tulistis: aeternumque alta fixistis in arce trophaeum. Quos ego pro meritis insigni munere palmae donaui, regnique in partem, operumque recepi: praecipuosque habui, lectosque ad iussa ministros: usque adeo fixa antiqui stat gratia facti. [3,50] Nec minus et nostras audistis saepe querelas: uidistisque graues flammati pectoris aestus: tunc cum prima nouas egit dementia gentes arboris auricomae caelestia carpere poma: poma graui seros gustu laesura nepotes. Munere quin superum indignas spoliastis, et umbra sacrorum late nemorum: adsiduoque labore multastis miseras, uitae et breuioribus annis. Quid repetam ueteri sumptas de crimine poenas? exsiliumque informe Erebi, tenebrasque repostas? 60 quae tacito mecum spectastis lumine, et iidem terrarum sortem maesti indoluistis acerbam. Aut etiam ut nostri longo post tempore tandem pectoris indomitas clementia uicerit iras? uisque arcana leues sensim demissa per auras foecundam intactae complerit Virginis aluum? an temere hoc, nullaque actum ratione putatis? Quippe ita mansuras decuit me ponere leges: quo terraeque, polusque, homines, diuique uicissim foederibus starent certis, et pignore tanto 70 seruarent memorem cognatae stirpis amorem. Quare agite, et iam nunc humana capessite fata; ac primum duris parui sub cautibus antri gramineos lustrate toros: lustrate beatam pauperibus sedem calamis: cunctique recentes submissi cunas adcedite, dum pia Mater complexu in molli Natum fouet, ubera pernox indulgens teneris Pueri rorantia labris: nec procul in stipula demisso pectore mutum procumbit pecus: et Domini uestigia lambens 80 peruigilat, longos fundit dum tibia cantus. Hic faustos ortus Pueri, noctemque uerendam discursu per inane leui, passimque canoris laudibus excipite, et plausu celebrate fauentes omnia felicem uentura in saecula pacem, certatimque renascentis cunabula mundi, uictum anguem, uictumque anguis furiale uenenum. Sic placitum, sic auersos coniungere terris Caelicolas: sic ferre homines ad sidera certum est.» Haec ubi dicta: nouum superis inspirat amorem; 90 quo subito ueteres deponant pectoris iras, obliti scelerum; Patrisque exempla secuti, terrarum flagrent studio, et mortalia curent. Nec mora: Laetitiam choreis tum forte uacantem aduocat: haec magni motusque animosque Tonantis temperat, et uultum discussa nube serenat, Laetitiam, quae Caelicolum per limina semper Discursat, raroque imas petit hospita terras: curarumque expers, lacrimasque exosa uirago, exsultat, totoque abigit suspiria caelo. [3,100] Ut stetit ante Patrem, terrasque accedere iussa est, mobilibus pictas humeris accomodat alas: lenimenque uiae comites uocat. Ilicet adsunt iucundae uisu facies, Cantusque, Chorique Gaudiaque, Plaususque, et honestis ignibus ardens rectus Amor, quem nuda Fides, Spesque inscia luctus uadentem, mira unanimes pietate sorores obseruant: sequitur mox inculpata Voluptas, Gratiaque, et niueam suadens Concordia pacem. Cumque propinquasset portae quae maxima caelo 110 dicitur, aeternumque micat radiata coruscis astrorum signis: quando mortalibus aegris dant nimbos aliae, et damnant caligine terras, subcinctae occurrunt Horae properantibus alis, insomnes Horae: namque his fulgentia diuum limina, et ingentis custodia credita caeli. Protinus aeratos impulso cardine postes cum sonitu, magnoque polos quassante fragore praepandunt, obnixae humeris: uolat illa per auras obscura sub nocte nitens: gratantur eunti 120 sidera: iam festas meditatur Luna choreas, exsultant Hyades: gaudet mutata Bootes plaustra auro, totosque auro fulgere iuuencos. Tunc primum uisa est, miseri post fata parentis, risisse Erigone, et longum posuisse dolorem, armatoque ensis subducitur Orioni. Ut uero umbrosis posuit uestigia siluis, culmina conscendit pastorum; atque omnia late perlustrans tacitis oculis loca, concutit alas applaudens: pictosque sinus sub nocte coruscans, 130 subrisit laetum, puraque in luce refulsit. Primi illam sensere canes: sensere iacentes haedorum passim per dura cubilia matres: balatuque ouium ualles sonuere propinquae, saxaque, et adtoniti caput erexere magistri. Tunc ait: «O parui uigiles gregis, o bona pubes siluarum, superis gratum genus, ite, beati pastores, ite, antra nouis intendite sertis: Reginam ad cunas, positumque in stramine Regem (certa fides) alti iam iam moderator Olympi 140 cernere dat: properate, nouique tepentia lactis munera, cumque suo date condita subere mella: insuetum et siluis stipula deducite carmen.» Nec plura effata, in nubes taciturna recessit: et penitus nigra noctis se condidit umbra. Olli inter sese uario sermone uolutant; quid superum mandata uelint, quas quaerere cunas, quos iubeant reges, quae cingere frondibus antra. Continuo uariis innectunt tempora ramis: nectitur et lentiscus, opacaeque arbutus umbrae, [3,150] rosque maris, buxusque, et densa comas terebinthus: cunctaque frondenti redimitur turba corona. Mox siluam exquirunt omnem: saltusque repostos flammiferis lustrant taedis: ardere putare arua procul, totumque incendi lumine montem. Tandem inter dumos fessi sub rupe cauata speluncam adspiciunt; uocemque rudentis aselli auribus accepere, uident ipsumque bouemque longaeuumque senem, stantemque ad lumina Matrem insomnem, et pressis refouentem pignus in ulnis. 160 Ergo insperatae gauisi munere sortis, ocyus ingentem procero stipite laurum auulsamque solo palmam ab radicibus imis adtollunt humeris: perque interualla canentes cum plausu, choreisque, et multisono modulatu uestibuli ante aditum statuunt: omnemque coronant fronde locum, grandes oleas cedrosque comantes affigunt: longisque aduelant limina sertis et late Idaliam spargunt cum baccare myrtum. Quos bonus ex antro, dictis ingressus amicis, 170 compellat senior, placidaque haec uoce profatur: «Dicite, pastores (neque enim sine numine, credo, tam certum tenuistis iter), cui tanta paratis munera? cui uirides ramis frondentibus umbras texitis? anne aliquis superum Patre missus ab alto has docuit sedes, locaque haec accedere iussit?» Sic memorans, sese laetum uenientibus obfert. Illi autem: «Noua per tenebras, noua lucis imago, o genitor, media uisa est modo lumina silua spargere, et in nostras diffundere gaudia mentes: 180 siue Deus caelo ueniens, seu forte Deorum nuntius, in dubio est: nos uultum, habitumque loquentis uidimus: et motas per noctem audiuimus alas.» Sic fati, iungunt dextras: mox ordine longo, antrum introgressi, calathis siluestria plenis dona ferunt: Matrem et laeto simul ore salutant. Tum Puero adstantes Lycidas et maximus Aegon, Aegon, Getulis centum cui pascua campis, centeni per rura greges Massyla uagantur: ipse caput late, qua Bagrada, qua uagus errat 190 Triton, Cinyphiae qua deuoluuntur arenae, ingens agricolis, ingens pastoribus Aegon. At Lycidas uix urbe sua, uix colle propinquo cognitus, aequoreas carmen deflexit ad undas: et tamen hi non uoce pares, non uiribus aequis, inter adorantum choreas, plaususque deorum, rustica septena modulantur carmina canna: «Hoc erat, alme Puer, patriis quod noster in antris Tityrus adtritae spreuit rude carmen auenae, et cecinit dignas Romano consule siluas: [3,200] ultima Cumaei uenit iam carminis aetas! magna per exactos renouantur saecula cursus. Scilicet haec Virgo, haec sunt Saturnia regna: haec noua progenies caelo descendit ab alto, progenies, per quam toto gens aurea mundo surget, et in mediis palmes florebit aristis. Qua duce, si qua manent sceleris uestigia nostri, irrita perpetua soluent formidine terras: et uetitum magni pandetur limen Olympi: occidet et serpens, miseros quae prima parentes 210 elusit, portentificis imbuta uenenis. Tune deum uitam accipies? diuisque uidebis permistos heroas, et ipse uideberis illis? pacatumque reges patriis uirtutibus orbem? Adspice felici diffusum lumine caelum, camposque, fluuiosque, ipsasque in montibus herbas: adspice, uenturo laetentur ut omnia saeclo. Ipsae lacte domum referent distenta capellae Ubera: nec magnos metuent armenta leones: agnaque per gladios ibit secura nocentes: 220 bisque superfusos seruabit tincta rubores. Interea tibi, parue Puer, munuscula prima Contingent, hederaeque, intermistique corymbi. Ipsa tibi blandos fundent cunabula flores et durae quercus sudabunt roscida mella: mella dabunt quercus: omnis feret omnia tellus. At postquam firmata uirum te fecerit aetas et tua iam totum notescent facta per orbem: alter erit tum Tiphys, et altera quae uehat Argo delectos heroas: erunt etiam altera bella: 230 atque ingens Stygias ibis praedator ad undas. Incipe, parue Puer, risu cognoscere Matrem, cara Dei Soboles, magnum caeli incrementum.» Talia dum referunt pastores: auia longe responsant nemora, et uoces ad sidera iactant intonsi montes: ipsae per confraga rupes, ipsa sonant arbusta: «Deus, Deus ille, Menalca.» Hic subito magnum uisi per inane uolatus caelestum, cursusque alacres, alacresque recursus: auditaeque procul uoces, sonitusque rotarum. 240 Scilicet innocuis per sudum exercitus armis ibat ouans: diuisae acies, terna agmina, ternis instructa ordinibus, belli simulacra ciebant. Ter clypeis iam cedentes inuadere nubes Adspiceres: uacuas ter mittere tela per auras: ter clamare ducem: mox dissita cogere signa: atque unam laetae faciem praeferre phalangis: rursus et aerios percurrere milite campos: semotosque alios constanti incedere passu nubila per latasque uias: et iungere nexu [3,250] brachia, perpetuis quatientes motibus alas, gestantesque manu nostrae argumenta salutis, spinasque, clauosque, horrenti et uimine fasces, haesuramque hastam lateri, medicataque felle pocula, sublimemque crucem, immanemque columnam. Ibant, et dulci mulcebant aethera cantu. Innumeras alii laudes, et magna Parentis facta canunt: ut prima noui fundauerit orbis moenia, telluremque uagis discluserit undis: ut passim uarios caelo suspenderit ignes, 260 lunamque, stellasque: ut magni lumina Solis, iam late extremo tenebris Oriente fugatis, protulerit. «Tu belligeras, metuende, cohortes deiicis, exturbasque polo: tu fulmine quassas cum duce signa suo, nigroque inuoluis Auerno, Cocytumque iubes, tristesque habitate lacunas. Te gemini cecinere axes, te maxima tellus: uictorem cecinit uastis cum fluctibus aequor. Nec te hominum fraudes, non auertere nefanda crimina: sed laeto spectas mortalia uultu: 270 dignatasque tuo solaris numine terras. Salue, magne opifex caeli, Rex maxime diuum, terrarumque, hominumque salus, quem sidera, quem Sol, quem metuunt reges tenebrarum, et Tartarus ingens: cui late humanum seruit genus: omnia solus qui regis: omnia amas pariter: tibi nomina mille, mille potestatum, regnorum insignia mille! Salue, auctor: salue, immensi dominator Olympi, et nobis felix, terrisque labantibus adsis.» Ingeminant plausum nubes lateque per auras 280 discursat uox, et caeli conuexa resultant. Herboso tum forte toro, undisonisque sub antris uenturas tacito uoluebat pectore sortes caeruleus Rex, humentum generator aquarum Iordanes; quem iuxta hilari famulantia uultu, agmina densentur natae, pulcherrima Glauce, Dotoque, Protoque, Galenaque, Lamprothoeque, nudae humeros, nudis discincta ueste papillis: Callirhoe, Byroque, Pherusaque, Dinameneque, Asphaltisque adsueta leues fluitare per undas: 290 ipsaque odoratis perfusa liquoribus Anthis: Anthis, qua non ulla nouos miscere colores doctior aut pictis caput exornare coronis. Mox Hyale, atque Thoe, et uultu nitidissima Crene, Gongisteque, Rhoeque, et candida Limnoria, et Dryope, et uirides Botane resoluta capillos. Ore omnes formosae, albis in uestibus omnes, omnes puniceis euinctae crura cothurnis. Ipse antro medius, pronaque acclinis in urna fundit aquas. Nitet urna nouis uariata figuris [3,300] crystallo ex alba, et puro perlucida uitro, egregium decus, et superum mirabile donum. Umbrosis hic silua comis, densisque uirebat Arboribus. Cerui passim, capreaeque fugaces aestiuum uiridi captabant frigus in umbra. In medio, auratis effulgens fluctibus, amnis errabat campo, et cursu laeta arua secabat. Hic iuuenis, fuluis uelatus corpora setis, stans celso in scopulo, Regem Dominumque deorum uorticibus rapidis, medioque in fonte lauabat. 310 At uiridi in ripa, lecti de more ministri subcincti exspectant: pronisque in flumina palmis protendunt niueas, caelestia lintea, uestes. Ipse Pater caelo late manifesta sereno signa dabat, Natoque leuem per inane Columbam insignem radiis mittebat et igne corusco. Adtonitae circum uenerantur numina Nymphae, et fluuius refugas ad fontem conuocat undas. Talia caelata genitor dum spectat in urna fatorum ignarus, oculosque ad singula uoluit 320 admirans: uidet insolitos erumpere fontes: ingentemque undate domum: cauaque antra repleri fluctibus, atque nouum latices sumpsisse saporem. Dumque haeret, pauitatque simul, dum subleuat undis muscosum caput, et taurino cornua uultu: adspicit insuetas late florescere ripas, claraque per densas discurrere lumina siluas pastorum ludo: et laetos ad sidera cantus diuinasque audit uoces, et numina passim aduenisse Deum testantia. Protinus ambas 330 ad caelum palmas hilaris cum uoce tetendit: «O maris, o terrae, diuumque, hominumque Repertor, quis tua uel magno decreta incognita caelo detulit huc audax, mediisque abscondit in undis? Ipse mihi haec quondam (memini), dum talia mecum saepe agitat, repetitque uolens, narrare solebat caeruleus Proteus: mendax si caetera Proteus, non tamen hoc uanas effudit carmine uoces: «Adueniet tibi, Iordanes, properantibus annis, adueniet, mihi crede, inquit: (certissima caelum 340 signa dedit: nec me delusum oracula fallunt) qui te olim Nili supra septemplicis ortus, supra Indum, et Gangen, fontemque binominis Istri adtollet fama: qui te Tyberique, Padoque praeferet, atque tuos astris aequabit honores. Cuius in aduentu tristes discedere morbi corporibus passim incipient. Iam uicta repente cessabit, turpes squamas maculasque remittet dira lues: lacerosque elephas effusus in artus, ulcera sanguineo sistet manantia tabo. [3,350] Quin et letales (dictu mirabile!) febres diffugient iussae, possessaque membra relinquent: cedet et infestae uiolentior ira Dianae: ira nocens, quae fulminea uelut icta ruina, corpora cum gemitu ad terram prosternit, et igni interdum, nunc perdere aqua (miserabile uisu) festinat: Stygio nimirum armata ueneno exsuperat uis, et spumas agit ore tumentes. Nec iam ultra longo uires minuente ueterno, tabificus per operta impune uagabitur hydrops, 360 exitio obrepens miserorum: atque omnia late uiscera per uarios perdet tumefacta dolores. Non alias uinctae tam crebra silentia linguae Abrumpent: noctem aut toties, tenebrasque priores excutient oculi, qui nunquam sidera, nunquam ardentem magni uiderunt lampada Solis. Multa quidem maiora fide, sed uera, sed ipsos quae teneant spectantum oculos, possum ore referre: sed propero: uentura tamen mirabitur aetas. Cernere erit, claudos passim genua aegra trahentes 370 firmato subitos extendere poplite gressus. Tum neruis labefacta, diuque trementia membra (quis credat, nisi certa meus mihi cantet Apollo?) restringi, et ualidas cum robore sumere uires. Atque alius rapto iussus consurgere lecto, haud mora, prosiliet: passuque in templa citato contendens, onus ipse humeris portabit. Ibi ingens clamor, et innumerae circum donaria uoces spectantis populi, et rerum nouitate pauentis. Parte alia exstinctam penitus, sensuque carentem 380 ad sua iam cernes reuocari munera dextram. Nec minus et tacta compesci ueste cruorem Femineum: exsanguesque artus, pallentiaque ora ilicet obstructis calefacta rubescere uenis. Ipsas quin etiam Furias sub Tartara pelli, immanes Erebi Furias: tum fessa leuari pectora, uexatosque malis cruciatibus artus: hinc uacuas late impleri stridoribus auras dirarum frustra clamantum, ac saeua trementum uerbera, perque cauas conantum euadere nubes. 390 Iam deploratis uitam post funera reddi corporibus uideo: iam moestam incedere pompam: feralemque anteire tubam: mox gaudia matrum insperata, patrumque hilares uerso ordine fletus, et circumfusam populis laetantibus urbem. Huic tu nutantes quoties adsurgere montes et (mirum!) insuetas curuare cacumina siluas adspicies; quoties humenti in gramine ripae aut solantem aestus, aut lenes pectore somnos carpentem, tenui adsuesces mulcere susurro! [3,400] Macte tuis merito ripis, macte omnibus undis. Ad te deposito properabunt numina fastu: nudabuntque sacros artus, et carmina dicent ad numerum: cum tu felix iam flumine sancto Auctorem rerum, diuumque, hominumque Parentem (tantus honos, laus tanta tuo, rex maxime, fonti) exutum ueste accipies: atque hospite tanto adtonitus, trepidas hortabere uoce Napaeas: «Ite citae, date thura pias adolenda per aras, caeruleae comites, uiridique sedilia musco 410 instruite: et uitreis suspendite serta columnis. Purpureas miscete rosas: miscete hyacinthos Liliaque, et pulchro Regem conspergite nimbo.» Tunc nomen late clarum Iordanis ad auras adtollent montes, Iordanem maxima circum aequora, Iordanem siluaeque, amnesque sonabunt. llla autem humanis quamuis latura ruinis auxilium, finemque dies, gratissima quamuis urbibus adueniat, totumque optanda per orbem: fluminibus tamen, et nostris felicior undis 420 (si qua fides, si qua est ueri prudentia Proteo) ostendet roseos stellis ridentibus ortus. Quandoquidem non diuitias, non quaeret honores ille Patris decus, ac uirtus; mortalia postquam membra sibi, et fragiles iam sponte induxerit artus. Non sceptrum inuadet Cyri: non Caspia regna diripiet: non exuuiis Babylona superbam eruet: aut alto scandet Capitolia curru militibus circum, et laeto comitante senatu. Sed maris undisoni tractus, et litora longe 430 curua secans, media socios sibi quaeret in acta: dispersosque mari nautas, nudosque colonos undarum, sinuosa fretis iactare parantes retia, uexatas aut iam reparare sagenas sollicitos, Patris ad solium, ac sua tecta uocabit. Atque ollis ius omne, potestatemque medendi adiiciet: pellent morbos, dentesque retundent uipereos: Orcique acies, ac monstra fugabunt. Quin et custodes foribus radiantis Olympi praeficiet: seruare aditus, et claustra iubebit 440 aurea: queis non ulla queat uis saeua nocere Eumenidum, durique umbrarum obsistere postes. Tum sedes passim emeritis duodena per astra instituet: distincta suos de more sequetur turba duces: illi leges et sancta uocatis iura dabunt, plausu sociorum, atque agmine laeti. Felices, qui iam cymba, remisque relictis, alta serenati conscendent culmina caeli. Praeterea (si certa fides, nec uana futuri gaudia) cognatas etiam spectabimus undas [3,450] lenaeos uerti in latices: ea prima deum Rex arcana, hos primos per signa ostendet honores accepti late imperii. Mirabitur auctus lympha suos, iussa insuetum spumare capaces per pateras, largeque nouum diffundere nectar, et mensas hilarare, et felices hymenaeos. Nec semel ille altum remis euectus in aequor, cum iam frustrato socios rediisse labore accipiet, praeda ingenti ditabit et udos squamigerum strata cumulos exponet in alga. 460 Iratos etiam fluctus, tumidasque procellas, miscentesque imo turbatam gurgite arenam, iamque superiecto mersuras aequore puppim, imperio premet increpitans: cadet arduus undae impetus: atque audisse minantis iussa putares Eurosque, Zephyrosque, et ouantes turbine Coros. Quid loquar, ut gemino numerosas pisce cateruas munere et exiguo Cereris, miserabile uulgus, matres, atque uiros pariter per gramina pascet: ut iam bis senis redeant fragmenta canistris? 470 aut intempesta gradiens ut nocte per altum libera substrato ponet uestigia ponto: uixque undas sicco tanget pede? scilicet olli adnabunt blandae Nereides: humida passim sternent se freta, tum fundo Neptunus ab imo excitus agnoscet Dominum, positoque tridente cum Phorco, Glaucoque, et semifero comitatu prosiliet, trepidusque sacris dabit oscula plantis. Sed quid ego exili uectus super alta phaselo cuncta sequor memorans? Non si Parnassia Musae 480 antra mihi sacrosque aditus, atque aurea pandant limina, sufficiam: non si mihi ferrea centum ora sonent centumque aerato e gutture linguae uocibus exspument agitantem pectora Phoebum, laudatos ualeam uenturi Principis actus enumerare nouoque amplecti singula cantu.» Haec senior quondam felici pectore Proteus Vaticinans (ut forte meo diuerterat antro) praemonuit: nunc euentus stat signa futuri exspectare. Nitor roseo sed fulsit ab ortu 490 clarior: et radiis dux praeuia matutinis Oceani procul extremo se litore tollit exoriens Aurora: sinusque induta rubentes, ante diem citat auricomos ad frena iugales. Et iam consuetis tempus me currere ripis Undantem, magnosque lacus, et prata secantem Vorticibus: uiden' ut nostros agit impetus amnes? Iordanemque uocat tumidarum murmur aquarum?» Sic fatus, confestim humeris circumdat amictus Insolitos: quos pulchrae udis neuere sub antris [3,500] Naiades, molli ducentes stamina musco; Sidonioque rudes saturantes murice telas, aurea consperso uariarunt sidera limbo: atque ita se tandem currenti reddidit alueo spumeus, et motas adspergine miscuit undas. Hactenus, o Superi, partus tentasse uerendos sit satis: optatum poscit me dulcis ad umbram Pausilypus, poscunt Neptunia litora, et udi Tritones, Nereusque senex, Panopeque, Ephyreque et Melite, quaeque in primis mihi grata ministrat 510 ocia, Musarumque cauas per saxa latebras, Mergillina: nouos fundunt ubi citria flores, citria Medorum sacros referentia lucos: 513 et mihi non solita nectit de fronde coronam.