IV. HYMNUS POST CIBUM.
1 Pastis uisceribus, ciboque sumpto, 
2 Quem lex corporis imbecilla poscit, 
3 Laudem lingua Deo Patri rependat: 
4 Patri, qui cherubim, sedile sacrum 
  
5 Necnon et seraphim suum, supremo 
6 Subnixus solio, tenet, regitque. 
7 Hic est, quem Sabaoth Deum uocamus, 
8 Expers principii, carensque fine, 
9 Rerum conditor, et repertor orbis. 
  
10 Fons uitae liquida fluens ab arce, 
11 Infusor fidei, sator pudoris, 
12 Mortis perdomitor, salutis auctor. 
13 Omnes quod sumus, aut uigemus, inde est 
14 Regnat Spiritus ille sempiternus, 
  
15 A Christo simul et Parente missus. 
16 Intrat pectora candidus pudica, 
17 Quae templi uice consecrata rident, 
18 Postquam combiberint Deum medullis. 
19 Sed si quid uitii, doliue nasci 
  
20 Inter uiscera iam dicata sensit, 
21 Ceu spurcum refugit celer sacellum.  
22 Tetrum flagrat enim uapore crasso  
23 Horror conscius aestuante culpa,  
24 Offensumque bonum niger repellit.  
  
25 Nec solus pudor, innocensue uotum  
26 Templum constituunt perenne Christo  
27 In cordis medii sinu ac recessu.  
28 Sed ne crapula ferueat, cauendum est,  
29 Quae sedem dei cibis refertam  
  
30 Usque ad congeriem coarctet intus.  
31 Parcis uictibus expedita corda 
32 Infusum melius Deum receptant, 
33 Hic pastus animae est, saporque uerus. 
34 Sed nos tu gemino fouens paratu, 
  
35 Artus, atque animas utroque pastu 
36 Confirmas, Pater, ac uigore comples. 
37 Sic olim tua praecluens potestas 
38 Inter raucisonos situm leones 
39 Illapsis dapibus uirum refouit. 
  
40 Illum fusile numen exsecrantem, 
41 Et curuare caput sub expolita 
42 Aeris materia nefas putantem, 
43 Plebs dirae Babylonis, ac tyrannus 
44 Morti subdiderant, feris dicarant, 
  
45 Saeuis protinus haustibus uorandum. 
46 O semper pietas, fidesque tuta! 
47 Lambunt indomiti uirum leones, 
48 Intactumque Dei, tremunt alumnum. 
49 Astant cominus, et iubas reponunt: 
  
50 Mansuescit rabies, fameque blanda 
51 Praedam rictibus ambit incruentis.  
52 Sed cum tenderet ad superna palmas, 
53 Expertumque sibi Deum rogaret, 
54 Clausus iugiter, indigensque uictu: 
  
55 Iussus nuntius aduolare terris, 
56 Qui pastum famulo daret probato, 
57 Raptim desilit obsequente mundo. 
58 Cernit forte procul dapes inemptas, 
59 Quas messoribus Habacuc propheta 
  
60 Agresti bonus exhibebat arte.  
61 Huius caesarie manu prehensa,  
62 Plenis, sicut erat, grauem canistris  
63 Suspensum rapit, et uehit per auras.  
64 Tum raptus simul ipse, prandiumque  
  
65 Sensim labitur in lacum leonum,  
66 Et, quas tunc epulas gerebat, offert.  
67 Sumas laetus, ait, libensque carpas,  
68 Quae summus Pater, angelusque Christi  
69 Mittunt liba tibi sub hoc periclo.  
  
70 His sumptis, Danielus excitauit  
71 In coelum faciem, ciboque fortis  
72 Amen reddidit, halleluia dixit.  
73 Sic nos muneribus tuis refecti,  
74 Largitor Deus omnium bonorum,  
  
75 Grates reddimus, et sacramus hymnos.  
76 Tu nos, tristifico uelut tyranno,  
77 Mundi scilicet impotentis actu  
78 Conclusos, regis, et feram repellis;  
79 Quae circumfremit, ac uorare tentat,  
  
80 Insanos acuens furore dentes,  
81 Cur te, summe Deus, precemur unum.  
82 Vexamur, premimur, malis rotamur;  
83 Oderunt, lacerant, trahunt, lacessunt;  
84 Iuncta est suppliciis fides iniquis.  
  
85 Nec defit tamen anxiis medela:  
86 Nam languente trucis leonis ira,  
87 Illapsae superingeruntur escae.  
88 Quas si quis sitienter hauriendo   
89 Non gustu tenui, sed ore pleno,  
  
90 Internis uelit implicare uenis;  
91 Hic sancto satiatus ex propheta,  
92 Iustorum capiet cibos uirorum,  
93 Qui fructum domino metunt perenni.  
94 Nil est dulcius, ac magis saporum,  
  
95 Nil, quod plus hominem iuuare possit,  
96 Quam uatis pia praecinentis orsa.  
97 His sumptis, licet insolens potestas  
98 Prauum iudicet, irrogetque mortem;  
99 Impasti licet irruant leones,  
  
100 Nos semper dominum Patrem fatentes  
101 In te, Christe Deus, loquemur unum,  
102 Constanterque tuam crucem feremus.