[1,9] Caput IX. Quomodo sit uitanda pituita. 

Operae pretium fore uidetur, quae noxia litteratis esse diximus, repetere 
breuiter, atque remedia singulis adhibere. Ergo ne pituita nimis augeatur, 
exercitatione quotidie stomacho ferme uacuo bis utendum, nunquam tamen 
laboriosa; ne acuti spiritus dissoluantur, excrementa diligentissime ab 
omnibus meatibus expurganda. Sordes a corporis totius cute, capitis praecipue, 
tum lotione tum frictione penitus abstergendae. Vitanda alimenta frigida 
nimium atque, nisi obstiterit atra bilis, etiam humida et omnino quae 
pinguia, uirulenta, uiscosa, uncta glutinosaque sint, uel quae facile putrescere 
soleant. Si stomachus uel natura uel aetate sit frigidus, aut dimittendus omnino 
aut certe minuendus aquae potus. Moderatus cibus sit oportet, sed potio 
moderatior. Habitatio alta a graui nubioque aere remotissima. Tum ignis, 
tum calidi odoris usu humiditas expellenda. Prohibendum frigus a capite, 
maxime uero ceruice atque pedibus, multum enim obest ingenio. Prodest 
moderatus usus aromatum in frigidioribus epulis: nucis muscatae praesertim 
et cinnamomi et croci, zinziberis quoque conditi mane stomacho uacuo, quod 
sensibus etiam et memoriae maxime prodest.