[22,0] XXII. NEMESIS, SIVE VICES RERUM.
NEMESIS traditur fuisse dea, omnibus ueneranda, 
potentibus et fortunatis etiam metuenda. Ea Noctis et 
Oceani filia fuisse perhibetur. Effigies autem eius describitur 
talis. Alata erat, etiam coronata ; in manibus autem 
gestabat dextra hastam e fraxino, sinistra phialam, 
in qua inclusi erant AEthiopes : insidebat autem ceruo.
Parabola eiusmodi esse uidetur ; nomen ipsum Nemesis 
uindictam, siue retributionem satis aperte significat : 
huius enim deae officium, et administratio in hoc sita erat, 
ut beatorum constanti et perpetuae felicitati, instar tribuni 
plebis, intercederet, ac illud suum Veto interponeret : 
neque solum insolentiam castigaret, uerum etiam rebus 
prosperis, licet innocentibus et moderatis, rerum aduersarum 
uices rependeret ; ac si neminem humanae sortis ad 
conuiuia deorum admitti mos esset, nisi ad ludibrium : 
equidem cum illud capitulum apud C. Plinium perlego, 
in quo ille infortunia et miserias Augusti Caesaris oollegit,
quem omnium hominum fortunatissimum existimabam, 
quique artem etiam quandam utendi et fruendi fortuna 
habebat, ac cuius in animo nil tumidum, nil leue, nil molle, 
nil confusum, nil melancholicum, annotare licet (ut ille 
etiam sponte mori aliquando destinasset), hanc deam magnam 
et praepotentem esse iudicaui, ad cuius aram talis uictima 
tracta esset. Parentes huius deae fuere Oceanus et 
Nox ; hoc est, rerum uicissitudo, et iudicium diuinum obscurum 
et secretum ; etenim uices rerum per oceanum apte 
repraesentantur, ob perpetuum fluxum et refluxum : occulta 
autem prouidentia, per noctem rite proponitur. Nam 
etiam apud ethnicos nocturna illa Nemesis, cum scilicet 
iudicium humanum a diuino discors esset, in obseruatione erat.
"... Cadit et Ripheus, iustissimus unus
Qui fuit ex Teucris, et seruantissimus aequi.
Diis aliter uisum". ...	
Alata autem describitur Nemesis, ob subitas rerum 
conuersiones, nec ante preeuisas ; nam in omni rerum memoria 
illud fere usuuenit, ut homines magni et prudentes 
per ea discrimina perierint, quae maxime contempserint. 
Certe, cum M. Cicero, a Decimo Bruto, de Octauii Caesaris 
minus sincera fide et animo exulcerato monitus esset; 
illud tantum rescripsit : "Te autem, mi Brute, sicut debeo, 
amo, quod istud, quicquid est, nugarum me scire uoluisti." 
Etiam corona Nemesis. insignitur, ob naturam uulgi 
inuidam et malignam : quando enim fortunati et potentes 
ruunt, tum fere uulgus exultat, et Nemesin coronat. 
Hasta autem in dextra ad eos pertinet, quos Nemesis 
actu percutit et transfigit. Quos autem calamitate 
et infortunio non mactat, illis tamen spectrum illud atrum 
et infaustum in sinistra ostentat : obuersantur enim 
proculdubio mortalibus, etiam in summo fastigio felicitatis 
positis, mors, et morbi, et infortunia, et amicorum perfidiae, 
et inimicorum insidiae, et rerum mutationes, et huiusmodi ; 
ueluti AEthiopes illi in phiala : certe Virgilius, cum 
proelium Actiacum describit, de Cleopatra illud eleganter subiungit :
"Regina in mediis, patrio uocat agmina sistro,
Necdum etiam geminos a tergo respicit angues".
Verum non multo post, quocunque se illa uerteret, tota
agmina AEthioptun obuersabantur. Ad extremum prudenter 
additur, Nemesin ceruo insidere, quia uiuax admodum 
animal est ceruus ; atque fieri fortasse potest, ut 
qui iuuenis fato ereptus sit, Nemesin praeuertat et effugiat ; 
cui autem diuturna obuenit felicitas et potentia, is 
proculdubio Nemesi subiicitur, ac ueluti substernitur.