[57]
Labienus, cum et loci natura et manu munitissumis castris sese teneret, de suo
ac legionis periculo nihil timebat; ne quam occasionem rei bene gerendae
dimitteret, cogitabat. Itaque a Cingetorige atque eius propinquis oratione
Indutiomari cognita, quam in concilio habuerat, nuntios mittit ad finitimas
civitates equitesque undique evocat: his certum diem conveniendi dicit. Interim
prope cotidie cum omni equitatu Indutiomarus sub castris eius vagabatur, alias
ut situm castrorum cognosceret, alias colloquendi aut territandi causa: equites
plerumque omnes tela intra vallum coniciebant. Labienus suos intra munitionem
continebat timorisque opinionem, quibuscumque poterat rebus, augebat.