[0] PROLOGUS. 
Nec fonte labra prolui caballino, 
Nec in bicipiti somniasse Parnasso 
Memini, ut repente sic pœta prodirem: 
Heliconiadasque pallidamque Pirenen 
luis relinquo, quorum imagines lambunt 
Hederae sequaces. Ipse semipaganus 
Ad sacra uatum carmen affero nostrum. 
Quis expediuit psittaco suum g-chaire? 
Coruos quis olim concauum salutare, 
Picasque docuit uerba nostra conari? 
Magister artis ingenique largitor 
Venter, negatas artifex sequi uoces. 
Quod si dolosi spes refulserit nummi, 
Coruos pœtas et pœtrias picas 
Cantare credas Pegaseïum melos. 
 
[1] SATIRA I. 
INSCRIPTOR INEPTOS. 
PERSIUS.
O curas hominum! o quantum est in rebus inane! 
AMICUS.
Quis leget haec?
PERSIUS.
Min’ tu istud ais’ 
AMICUS.
Nemo, hercule.
PERSIUS.
Nemo? 
Vel duo, uel... 
AMICUS.
Nemo. Turpe et miserabile! 
PERSIUS.
Quare? 
Nae mihi Polydamas et Troiades Labeonem 
5 Praetulerint: nuge! Non, si quid turbida Roma 
Eleuet, accedas, examenue improbum in ista 
Castiges trutina; nec te quaesiueris extra. 
Nam Romae quis non ?... Ah! si fas dicere!... sed fas, 
Tunc quum ad canitiem et nostrum illud uiuere triste
10 Adspexi, et nucibus facimus quaecumque relictis, 
Quum sapinius patruos: tunc... tunc... ignoscite... 
AMICUS.
Nolo. 
PERSIUS.
Quid faciam? sed sum petulanti spiene cachinno. 
Scribimus inclusi, numeros ille, hic pede liber,
Grande aliquid, quod pulmo anime praelargus anhelet. 
15 Scilicet haec populo, pexusque, togaque recenti, 
Et natalitia tandem cum sardonyche albus, 
Sede leges celsa, liquido quum plasmate guttur 
Mobile collueris, patranti fractus ocello. 
Hic neque more probo uideas, neque uoce serena, 
20 Ingentes trepidare Titos, quum carmina lumbum 
Intrant, et tremulo scalpuntur ubi intima uersu. 
Tun’, uetule, auriculis alienis colligis escas? 
Auriculis, quibus et dicas cute perditus: ohe! 
AMICUS.
Quo didicisse, nisi hoc fermentum, et quae semel intus 
25 Innata est, rupto iecore, exierit caprificus? 
PERSIUS.
En pallor seniumque! o mores! usque adeone 
Scire tuum nihil est, nisi te scire hoc sciat alter? 
AMICUS.
At pulchrum est digito monstrari, et dicier: hic est! 
Ten’ cirratorum centum dictata fuisse 
30 Pro nihilo pendas? 
PERSIUS.
Ecce inter pocula quaerunt 
Romulidae saturi, quid dia pœmata narrent. 
Hic aliquis, cui circum humeros hyacinthina lœna este 
Rancidulum quiddam balba de nare Iocutus, 
Phyllidas, Hypsipylas, uatum et plorabile si quid,
35 Eliquat, ac tenero supplantat uerba palato. 
Assensere uiri: nunc non cinis ille pœtae 
Felix? non leuior cippus nunc imprimit ossa? 
Laudant conuiuae: nunc non e manibus illis, 
Nunc non e tumulo fortunataque fauilla 
40 Nascentur uiolae? 
AMICUS.
Rides, ait, et nimis uncis 
Naribus indulges. An erit, qui relie recuset 
Os populi meruisse, et, cedro digna locutus,
Linquere nec scombros metuentia carmina nec thus 
PERSIUS.
Quisquis es, o modo quem ex aduerso dicere feci,
45 Non ego, quum scribo, si forte quid aptius exit 
(Quando haec rara auis est), si quid tamen aptius exit, 
Laudari metuam; neque enim mihi cornea fibra est: 
Sed recti finemque extremumque esse recuso 
Euge tuum et belle. Nam belle hoc excute totum
50 Quid non intus habet? non hic est Ilias Acci 
Ebria ueratro? non si qua elegidia crudi 
Dictarunt proceres? non quidquid denique lectis 
Scribitur in citreis? Calidum scis ponere sumen; 
Scis comitein horridulum trita donare lacerna; 
55 Et: «Verum, inquis, amo : uerum mihi dicite de me.» 
Qui pote? uis dicam? nugaris, quum tibi, calue, 
Pinguis aqualiculus propenso sesquipede exstet! 
O Iane, a tergo quem nulla ciconia pinsit, 
Nec manus auriculas imitata est mobilis altas; 
60 Nec linguae, quantum sitiat canis Appula, tantum. 
Vos, o patricius sanguis, quos uiuere fas est 
Occipiti caeco, posticae occurrite sannae! 
AMICUS.
Quis populi sermo est? 
PERSIUS.
Quis enim, nisi carmina molli 
Nunc demum numero fluere, ut per laeue seueros 
65 Effundat iunctura ungues? Scit tendere uersum 
Non secus, ac si oculo rubricam dirigat uno. 
Siue opus in mores, in luxum, et prandia regum 
Dicere, res grandes nostro dat Musa pœtae. 
Ecce modo heroas sensus afferre uidemus 
70 Nugari solitos graece, nec ponere lucum 
Artifices, nec rus saturum laudare, ubi corbes, 
Et focus, et porci, et fumosa Palilia fœno 
Unde Remus, sulcoque terens dentalia, Quinti, 
Quem trepida ante boues dictaturam induit uxor, 
75 Et tua aratra domum lictor tulit... 
AMICUS.
Luge, pœta! 
PERSIUS.
Est nunc, Brisaei quem uenosus liber Acci; 
Sunt quos Pacuuiusque, et uerrucosa moretur 
Antiopa, œrumnis cor luctificabile fulta. 
Hos pueris monitus patres infundere lippos 
80 Quum uideas, quaerisne unde haec sartago loquendi 
Venerit in linguas? unde istud dedecus, in quo 
Trossulus exsultat tibi per subsellia laeuis? 
Nilne pudet capiti non posse pericula cano 
Pellere, quin tepidum hoc optes audire decenter? 
85 Fur es, ait Pedio. Pedius quid? crimina rasis 
Librat in antithetis : doctas posuisse figuras 
Laudatur: bellum hoc! Hoc bellum? an, Romule, ceues? 
Men’ moueat quippe, et, cantet si naufragus, assem
Protulerim? Cantas, quum fracta te in trabe pictum 
90 Ex humero portes! Verum, nec nocte paratum 
Plorabit, qui me uolet incuruasse querela. 
AMICUS.
Sed numeris decor est, et iunctura addita crudis. 
PERSIUS.
Claudere sic uersum didicit Berecynthius Attin; 
Et, Qui cœruleum dirimebat Nerea delphin; 
95 Sic, Costam longo subduximus Apennino. 
AMICUS.
Arma uirum... nonne hoc spumosum, et cortice pingui? 
PERSIUS.
Ut ramale uetus, praegrandi subere coctum. 
AMICUS.
Quidnam igitur tenerum, et laxa ceruice legendum? 
PERSIUS.
Torua Mimalloneis implerunt cornua bombis, 
100 Et raptum uitulo caput ablatura superbo 
Bassaris, et lyncem Mœnas flexura corymbis, 
Euion ingeminat : reparabilis adsonat Echo. 
Haec fierent, si testiculi uena ulla paterni 
Viueret in nobis? summa delumbe saliua 
105 Hoc natat in labris, et in udo est Menas et Attin,
Nec pluteum cœdit, nec demorsos sapit ungues. 
AMICUS.
Sed quid opus teneras mordaci radere uero 
Auriculas? uide, sis, ne maiorum tibi forte 
Limina frigescant: sonat hic de nare canina 
110 Littera... 
PERSIUS.
Per me equidem sint omnia protinus alba: 
Nil moror. Euge, omnes, omnes bene mirae eritis res. 
Hoc iuuat? « Hic, inquis, ueto quisquam faxit oletum.» 
Pinge duos angues: « Pueri, sacer est locus: extra 
Meiite. » Discedo... Secuit Lucilius urbem, 
115 Te, Lupe, te, Muti, et genuinum fregit in illis 
Omne uafer uitium ridenti Flaccus amico 
Tangit, et admissus circum praecordia ludit, 
Callidus excusso populurn suspendere naso: 
Men’ mutire nefas, nec clam, nec cum scrobe? 
AMICUS.
Nusquam. 
PERSIUS.
120 Hic tamen infodiam : uidi, uidi ipse, libelle; 
Auriculas asini Mida rex habet. Hoc ego opertum, 
Hoc ridere meum, tam nil, nulla tibi uendo 
Iliade. Audaci quicumque afflate Cratino, 
Iratum Eupolidem praegrandi cum sene palles, 
125 Adspice et haec, si forte aliquid decoctius audis. 
Inde uaporata lector mihi feruent aure: 
Non hic, qui in crepidas Graiorum ludere gestit 
Sordidus, et lusco qui possit dicere: lusce! 
Sese aliquem credens, Italo quod honore supinus 
130 Fregerit heminas, Areti aedilis, iniquas; 
Nec qui abaco numeros et secto in puluere metas 
Scit risisse uafer; multum gaudere paratus, 
Si Cynico barbam petulans nonaria uellat. 
134 His mane edictum; post prandia Callirhœn do.