136. Iason.
Quum autem in Pelio, monte Thessaliae, Argo nauis 
fabricaretur, dolens Tellus, mare ante intactum peruium 
fieri, emisit saxa in mare. Quod cernentes qui nauem fabricauerant, 
imperfectam mari immiserunt. Hinc Lucanus : 
Rupta puppe minor subducta est montibus Argo ; neque 
enim in caelo tota figuratur, sed a gubernaculo usque ad
malum. Quum autem Colchos uenissent, Iason ab Aeeta 
rege susceptus, filiam eius Medeam adamauit, et filios ex 
ea suscepit. Aeeta autem, accepto ex prodigiis responso, 
mortem sibi ab aduena, Aeoli progenie, cauendam, 
Phrixum interfecit; cuius filii, rate ascensa, ut ad auum 
Athamantem transirent, naufragi ab Aesone excepti surit.
Iason autem, quamuis accipiendi aurei uelleris cupidus, uiso 
peruigili dracone, ueritus est. Aeeta autem rex potestatem
ipsi uelleris auferendi ea lege concessit, si tauros, ignem 
naribus efflantes, qui apud Colchos indomabiles erant, iungens, 
draconis dentes sereret. Cui quum id difficile uideretur, 
Medea maga, Aeetae regis filia, uirtute eius delectata,
eum quum amasset, serpentem incantauit, et in soporem 
uertit. Quem statim Iason interfecit, eiusque dentes accipiens, 
iunctis Medeae artibus tauris, ignem naribus efflantibus, 
in campum transiit et seuit. Tertio die armatus inde 
surrexit exercitus, qui in Iasonem impetum fecit. Deinde
Medeae artibus in se concitatus, mutuis est interemtus uulneribus. 
Iason, uictoria potitus, ablatam pellem reuexit. 
Deinde Medea eum, relictis Colchis, sequens dicitur in 
Italiam peruenisse, et populos quosdam, circa Fucinum habitantes 
lacum, remedia contra serpentes docuisse; a quibus
etiam Angitia nominata est, eo quod eius carminibus serpentes angerentur.