152. Eteocles, Polynices et Amphiaraus.
Eteocles et Polynices fratres, Thebani, regnum partiti, 
hoc pepigere foedus, ut unus uno anno regnum haberet,
alter patria exiret, usque dum completo anno, regnum postea 
haberet. In primo igitur anno Polynices, minor frater, 
dimittens regnum, et post annum illud repetens, a fratre 
ipsi est negatum. Proinde exul ad Adrastum, regem Argiuorum, 
se contulit, ibique sub eo uiriliter militans, eius filiam 
Argiam coniugem accepit. Postea uero quum frater sibi 
reuerso regnum negaret, bellum statuit; ubi fatum erat, 
quod, si Amphiaraus sacerdos in bello, terra eum glutiente, 
periret, Polynices uictor esset. Amphiaraus autem mortem 
timens, in domo latuit. Quare Eriphyla, uxor eius, accepto 
monili ab Argia, uxore Polynicis, quod Vulcanus Hermionae, 
priuignae suae, fabricauit, eum prodidit. Postea a Polynice 
ductus ad bellum, terra deglutiente, ad inferos uiuus cum 
curru suo deuectus est. Alcmaeon, filins eius, uolons ulcisci 
patrem, interfecit matrem, ut Orestes.	

153. Apollo et Sibylla.
Sibyllam Apollo pio amore dilexit, et ei poscendi quae 
uellet arbitrium obtulit. Illa arenam manibus hausit, et tam 
longam uitam poposcit. Cui Apollo id posse fieri respondit,
si Erythraeam, in qua habitabat, insulam relinqueret, et 
eam numquam uideret. Profecta igitur, Cumas tenuit, et 
illic corporis uiribus defecta, uitam in sola uoce retinuit. 
Quod quum ciues eius cognouissent (siue inuidia, siue miseratione 
commoti, incertum est), ei epistolam miserunt, creta 
antiquo more signatam. Qua uisa terra, quia erat de eius
insula, in mortem est soluta. Unde nonnulli hanc esse dicunt, 
quae Romana fata conscripsit; quia incenso templo Apollinis, 
bide Romam allati sunt libri, unde haec fuerat.