[1,11] Caput XI. Cura stomachi. 

Sequitur ut curam stomachi diligentissimam habeamus, ne nauseam 
cruditatemue adducat unquam satietas, caputque offendat. Bis cibus quotidie 
sumendus est, et modicus atque leuis, cinnamomo, mace, nuce muscata 
moderate conditus. Semper tamen siccus cibus pondere alimenta mollia 
potumque exsuperet, nisi forte atrae bilis siccitatem admodum uereamur. 
Famem (si commode fieri potest) cibus, sitim potus expectet. Auiditas utriusque 
supersit mensae; fastidium et saturitas procul absint. Abstinendum ab iis 
quae ob nimiam humiditatem uel uirulentam et unctam uiscosamque 
materiam stomachum relaxando debilitant, uel etiam frigida aut calidissima sunt, 
aut propter duritiam aegre coquuntur; et quae talia sunt, ut diu post mensam 
palato saporem reddant molestiorem, siue inflent, siue caput multis 
uaporibus impleant; ab omnibus imprimis quae facile uel extra aluum uel in 
aluo putrescant. Dulces sapores aut acres, si soli sint, nullo pacto probamus, 
sed dulces acri quodam uel acuto uel sicco uolumus temperari. 
Mastix et menta sicca, saluia recens, uuae passulae, cydonia poma cocta, 
condita saccharo, cichorea, rosa, corallus, lotus capparis et aceto conditus 
stomacho amicissima sunt. Mala praeterea Punica sapore inter acidum 
dulcemque medio, et omnino quaecunque moderate acida sunt et aliquantulum 
austera, quae medici styptica uocant, siue quae aliquantum acuta sunt uel 
salsa uel aromatica. Myrobalani autem omnia superant. Vinum quoque 
rubeum potius quam album sapore quasi paululum subamaro, ac nisi 
caliditas uel destillatio aliter postulauerit, optimum erit merum bibitum 
paulatim. Omnino autem liquidores epulae prius sumendae quam duriores. 
Sumpto uero cibo, conuenit coriandrum pomumque cydonium conditum saccharo, 
mala Punica et pyra austera, mespila quoque et Persica sicca atque similia; 
mandere oportet, antequam deglutiantur, singula exactissime. Fouendus 
stomachus, si oportet extrinsecus, mastice, rosa, menta, corallo. 
Cauendum ne post cibum duabus aut tribus proximis horis uel cogitationi 
difficili uel lectioni sedulo incumbamus. Necessariae forsan erunt horae 
uacationis quattuor, si cibus potusue uberior fuerit, aut cibus durior. Malum est 
cibo potuue uentrem extendere; pessimum stomacho sic extento difficilia 
cogitare. Aut igitur nutrimentum sume leuissimum, aut sumpto, uaca donec 
quasi concoxeris. Neque dormiendum post cibum meridie, nisi maxima cogat 
necessitas, atque id quidem non prius quam horas duas uigilauerimus. Nocte 
tamen sumpta coena, hora (ut uidetur) una uigiliae sufficit. Coitus stomacho 
pestilens, praesertim si uel saturo statim uel esuriente concumbas. Otio 
maeret stomachus, exercitatione gaudet, nisi dum cibo sit plenus. Sumpto cibo 
statim modice deambulandum, mox uero sedendum.