TEXTE d'ÉTUDE : Jean Bodin (1529 - 1596), Methodus ad facilem historiarum cognitione (Édition retenue ici : Paris, 1672; première édition : 1566) AUTEUR (tiré de WIKIPEDIA) : https://fr.wikipedia.org/wiki/Jean_Bodin "Jean Bodin, né en 1529 à Angers et mort en 1596, à Laon, est un jurisconsulte, et économiste, philosophe et théoricien politique français, qui influença l’histoire intellectuelle de l’Europe par la formulation de ses théories économiques et de ses principes du « bon gouvernement ». Il est connu pour avoir introduit plusieurs concepts qui connaitront par la suite un fort développement : la souveraineté: il se fait l'avocat d'une plus grande tolérance religieuse, soumise à une plus grande autorité royale. Père fondateur de la théorie de la souveraineté moderne : Puissance de commandement, puissance absolue, puissance indivisible, puissance perpétuelle. la théorie quantitative de la monnaie : il en perçoit les premiers contours qu'il développe à l'occasion de la controverse qu'il entretient avec Monsieur de Malestroit. On cite souvent par ailleurs son aphorisme : « Il n’est de richesses que d’hommes ». " OEUVRE : Cfr Bibliotheca Classica Selecta : http://bcs.fltr.ucl.ac.be/ENC3/07.html "Methodus ad facilem historiarum cognitione" (La Méthode pour étudier l’Histoire) TEXTE : Chap. 1 : Quid historia sit et quotuplex. Historiae, id est uerae narrationis, tria sunt genera : humanum, naturale, diuinum. Primum ad hominem pertinet, alterum ad naturam, tertium ad naturae parentem. Unum actiones hominis in societate uitam agentis explicat, alterum causas in natura positas earumque progressus ab ultimo principio deducit, postremum praepotentis dei animorumque immortalium in se collectam uim ac potestatem intuetur. Ex quibus assentio triplex oritur, probabilis, necessaria, religiosa totidemque uirtutes, scilicet prudentia, scientia, religio : una quidem turpe ab honesto, altera uero a falso, tertia pietatem ab impietate diuidit. Primam, ex imperio rationis et usu rerum agendarum, humanae uitae moderatricem uocant, alterum ex abditarum causarum inquisitione, rerum omnium inuentricem, postremam ex unius dei erga nos amore, uitiorum expultricem. Ex his tribus uirtutibus inter se coniunctis, conflatur uera sapientia, summum hominis extremumque bonum cuius boni qui sunt in hac uita participes beati appellantur. Et quoniam eius fruendi causa in hanc lucem uenimus, ingrati simus nisi bonum illud diuinitus nobis oblatum amplectamur miseri si ab eo deferamur. Eius autem adipiscendi magnum est ab historia triplici adiumentum, maxime uero a diuina, quae hominem per se ipsa beare potest, sine usu rerum agendarum, sine occultarum causarum cognitione, quae tamen si accesserint, magnum, opinor, ad hominis felicitatem allatura sunt incrementum. Consequens erat igitur ut ab historia rerum diuinarum primordia peteremus sed quoniam hominibus primum studium conseruandi sui natura parens ingenerauit ; deinde paulatim a rerum naturalium admiratione ad causarum inuestigationem impulit; tum ab iis illecebris ad ipsius rerum omnium moderatoris cognitionem pertraxit, ob eam causam ab historia rerum humanarum nobis auspicandum uidetur, cumprimum de summo deo comprehensiones, non solum probabiles sed etiam ad assentiendum necessariae in puerorum animis radices egerint. Ita fiet ut a cogitatione nostri primum, deinde familiae, tum communis societatis ad naturae inspectionem ac postremo ad immortalis dei ueram historiam, id est, contemplationem abducamur. ... PRÉSENTATION : Bryn Mawr Classical Review 2013.10.26 http://bmcr.brynmawr.edu/2013/2013-10-26.html