[2,0]  TYPHON, SIVE REBELLIS.

[2,1] NARRANT poetæ Iunonem, indignatam quod Iupiter 
Palladem ex sese sine ea peperisset, omnes deos atque 
deas precibus fatigasse, ut ipsa etiam sine Ioue partum 
ederet : et postquam uiolentiæ et importunitati eius annuissent, 
terram illa concussit, ex quo motu Typhon natus 
est, monstrum ingens et horrendum. Ille serpenti 
ueluti nutritio datus est, ut ab eo aleretur. Nec mors, 
postquam adoleuisset, quin bellum Ioui moueret. In eo 
conflictu Iupiter in potestatem gigantis uenit, qui illum, 
in humeros sublatum, in regionem remotam et obscuram 
transportauit, et concisis neruis et manuum et pedum, et 
secum abreptis, mancum et mutilatum reliquit. Mercurius 
autem neruos Iouis Typhon suffuratus est, atque 
eos Ioui restituit. Iupiter confirmatus, belluam rursus 
impetiit ; ac primum fulmine uulnerauit, ex cuius sanguine 
serpentes nati sunt. Tum demum ruentem et fugientem 
(Aetnam super eum iaculatus) mole montis oppressit.

[2,2] Fabula de fortuna regum uaria et rebellionibus, quæ 
in monarchiis quandoque euenire consueuerunt, conficta 
est. Reges enim regnis suis, ut Iupiter Iunoni, ueluti 
matrimonii uinculo iuncti recte censentur: sed accidit nonnunquam 
ut imperandi consuetudine deprauati, et in tyrannidem 
uergentes, omnia ad se trahant, et, contempto 
ordinum et senatus sui consensu, ex sese pariant : id est, 
ex arbitrio proprio et imperio mero cuncta administrent. 
Id populi aegre ferentes, et ipsi moliuntur caput aliquod 
rerum ex sese creare et extollere. Ea res ex occulta solicitatione 
nobilium et procerum fere initia sumit, quibus 
conniuentibus, tum populi suscitatio tentatur ; ex qua 
tumor quidam rerum (per Typhonis infantiam significatus) 
sequitur. Atque iste rerum status ab insita plebis 
prauitate et natura maligna (serpente regibus infestissimo) 
nutricatur. Defectione autem uiribus coalita, postremo 
res in apertam rebellionem erumpit ; quae, quia infinita 
mala et regibus et populis infligit, sub dira illa 
Typhonis effigie repraesentatur, in qua centum capita ob 
diuisas potestates, ora flammantia ob incendia, anguium 
cingula ob pestilentias (præsertim in obsidionibus), manus 
ferreae ob caedes, ungues aquilini ob rapinas, corpus plumis 
contectum ob perpetuos rumores, et nuncios et trepidationes, 
et huiusmodi. Atque interdum rebelliones istae 
tam praeualidæ sunt, ut reges cogantur, tanquam a rebellibus 
transportati, relictis regni sedibus et urbibus primariis, 
uires contrahere, et in remotam aliquam et obscuram 
prouinciam ditionis suae se recipere, neruis et pecuniarum 
et maiestatis accisis : sed tamen non ita multo 
post, fortunam prudenter tolerantes, uirtute et industria 
Mercurii neruos recipiunt, hoc est, affabiles facti, et per 
edicta prudentia, et sermones benignos, reconciliatis subditorum 
animis et uoluntatibus, tandem alacritatem ad 
impensas conferendas, et nouum auctoritatis uigorem excitant. 
Nihilominus, prudentes et cauti, aleam fortunae 
tentare plerumque nolunt, et a pugna abstinent ; sed tamen 
operam dant ut aliquo facinore memorabili existimationem 
rebellium frangant. Quod si ex uoto succedat, 
illi, uulneris accepti conscii, et rerum suarum trepidi, primo 
ad fractas et inanes minas, ueluti serpentum sibilos, 
se uertunt : deinde, rebus desperatis, fugam capessunt. 
Atque tum demum, postquam ruere incipiant, tutum est 
et tempestiuum regibus copiis, et uniuersa mole regni, 
tanquam Aetnae monte, eos persequi et opprimere.