[4,0] IV. NARCISSUS, SIVE PHILAUTIA.
NARCISSUS fuisse traditur forma et uenustate mirabilis, 
sed suberat superbia ingens, et fastidium intolerandum. 
Itaque cum sibi placeret, alios despiceret, uitam 
egit solitariam in syluis et uenationibus, cum paucis comitibus, 
quibus ipse omnia erat. Assectabatur etiam eum 
ubique nympha Echo. In hoc uitae instituto fatale ei 
erat ad fontem quendam limpidum uenire, et iuxta eum 
sub aestum mediae diei decumbere. Cum autem in aqua 
imaginem propriam aspexisset, in contemplationem sui, 
ac deinde in admirationem effusus et raptus, nullo modo 
ab huiusmodi spectro et simulacro distrahi poterat ; sed 
perpetuo defixus obtorpuit ; ac tandem in florem nominis 
sui conuersus est ; qui flos ineunte uere se ostendit, et diis 
inferis, Plutoni, Proserpinae, et Eumenidibus sacer est.
Fabula illorum et ingenia et fortunas repraesentare uidetur, 
qui, siue ob formam, siue ob aliquas alias dotes, quibus 
ab ipsa natura, nulla accedente industria propria, ornati 
et insigniti sunt, effuse seipsos amant, et quasi depereunt. 
Cum hoc enim animi statu coniunctum fere est, 
ut non multum in publico, aut in rebus ciuilibus uersentur ; 
cum in eo uitae genere necesse sit occurrere multos 
neglectus et uilipendia, quae animos eorum deiicere et 
turbare possint. Itaque uitam plerumque degunt solitariam, 
et priuatam, et umbratilem, cum perpauco comitum 
delectu, eoque ex iis, qui illos magnopere colere et admirari 
uidentur, quique illis ueluti echo in omnibus dictis 
suis assentantur, et uerborum obsequia praestant. Ex 
hac consuetudine deprauatos et inflatos, et tandem admiratione 
sui ipsius attonitos, mira occupat desidia et inertia, 
ut prorsus torpeant, et omni uigore et alacritate 
destituantur. Eleganter autem sumitur flos uernus ad 
huiusmodi ingeniorum similitudinem, cum illa ingenia sub 
initia sua floreant et celebrentur, sed aetate confirmata 
exspectationem de iis conceptam destituant et frustrentur. 
Eodem pertinet, quod flos ille diis inferis sacer 
sit ; quia hommes talis indolis ad omnia inutiles prorsus 
euadunt. Quicquid autem nullum ex se fructum edit, 
sed (ueluti uia nauis in mari) transit et labitur, id apud 
antiquos umbris et diis inferis consecrari solebat.