[31,0] XXXI. DE VICINIS IMPORTUNIS.
{DOLOR} Vicini importuni sunt michi. 
{RATIO} Vide ne tu illis importunior. 
{DOLOR} Graues uicinos perfero. 
{RATIO}
Multum cunctis in rebus ualet opinio. Leues finge animo, leues erunt. 
{DOLOR} Vicinos malos habeo. 
{RATIO}
Multi suam culpam proximis imputant: acutius aliena cernuntur, discutiuntur exactius, seuerius iudicantur, suarum rerum nemo non et mitis arbiter et pius est iudex. 
{DOLOR} Acres amarosque patior uicinos. 
{RATIO}
Ne fortassis in gustu sit uitium, non in re. Fastidiosis etiam dulcia amarescunt. 
{DOLOR} Vicinos duros ac superbos queror. 
{RATIO}
Multum sibi quisquis permittit, nil alteri; hinc, in iudicio rerum, multiplex obliquitas et iuges offensionum cause; et sepe, unde culpa est, inde primum oritur querela. Quid nunc scimus, an tu illis qui tam duri tibi uidentur, durus et tetricus et intractabilis uideare? 

2. {DOLOR} Asperos patior uicinos. 
{RATIO}
Duplex est remedium: patientia et fuga. Primum probo: ferendi artificio, omnis mitescit asperitas. 
{DOLOR} Vicinos pessimos ferre non ualeo. 
{RATIO}
Si nec ita proficis, quis te tenet? Migra illico: non, ut procaces, ita et sequaces erunt. Quod ferre non potes, pondus excute, et quem pugnando hostem pati nequis, fugiendo euade: quid refert quo te tramite in tutum eripias? Nullum iter ad tranquillitatem animi difficile iudicandum est. Quod si sepe idem feceris nec profeceris, scito culpam tuam esse, nec minus forsitan alienam. Magna pars litium uulgarium duos fontes, etsi forte nocentiorem alterum, nullum habet innoxium. Quamuis nempe politicum et sociale animal dicatur homo, si uerum tamen inspicitur, nullum minus. Verumque est illud Satyricum, maiorem esse serpentum ferarumque concordiam quam hominum. Si quidem ursi, apri, tigres, ac leones, denique uipere, aspides, crocodilii et, ad summam, omne animal preter hominem, utcunque in sua specie quiescit, interdum homo autem nunquam. 

3. Homo hominem premit semper atque atterit, perpetuis bellis ac litibus inquietam uitam sibi prestat ac proximo. Sic enim se res habet, ut ubi maior est locorum uicinitas, ibi uideas maiorem distantiam animorum. Rara sine iurgiis ac rancore uicinia est. Nemo uestrum, nisi fallor, Arabum aut Indorum regibus inuidet: lippus est liuor, longinqua non aspicit. 
{DOLOR} Vicinis obsideor infestis. 
{RATIO}
Si penitus ab hac peste uis absolui, in solitudinem te reconde.