[11,0] EPIGRAMMATON LIBER XI

[11,1] I. 
Quo tu, quo, liber otiose, tendis
cultus Sidone non cotidiana?
numquid Parthenium uidere? Certe: 
uadas et redeas ineuolutus.
Libros non legit ille sed libellos;
nec Musis uacat, aut suis uacaret.
Ecquid te satis aestimas beatum, 
contingunt tibi si manus minores?
Vicini pete porticum Quirini:
turbam non habet otiosiorem
Pompeius uel Agenoris puella, 
uel primae dominus leuis carinae. 
Sunt illic duo tresue qui reuoluant
nostrarum tineas ineptiarum,
sed cum sponsio fabulaeque lassae
de Scorpo fuerint et Incitato. 

[11,2] II. 
Triste supercilium durique seuera Catonis
frons et aratoris filia Fabricii
et personati fastus et regula morum,
quidquid et in tenebris non sumus, ite foras.
Clamant ecce mei "Io Saturnalia" uersus:
et licet et sub te praeside, Nerua, libet.
Iectores tetrici salebrosum ediscite Santram:
nil mihi uobiscum est: iste liber meus est. 

[11,3] III. 
Non urbana mea tantum Pimpleide gaudent
otia, nec uacuis auribus ista damus
sed meus in Geticis ad Martia signa pruinis
a rigido teritur centurione liber,
dicitur et nostros cantare Britannia uersus.
quid prodest? Nescit sacculus ista meus.
at quam uicturas poteramus pangere chartas
quantaque Pieria proelia flare tuba,
cum pia reddiderint Augustum numina terris,
et Maecenatem si tibi, Roma, darent! 

[11,4] IV. 
Sacra laresque Phrygum, quos Troiae maluit heres
quam rapere arsuras Laomedontis opes,
scriptus et aeterno nunc primum Iuppiter auro
et soror et summi filia tota patris,
et qui purpureis iam tertia nomina fastis,
Iane, refers Neruae, uos precor ore pio:
hunc omnes seruate ducem, seruate senatum;
moribus hic uiuat principis, ille suis. 

[11,5] V. 
Tanta tibi est recti reuerentia, Caesar, at aequi
quanta Numae fuerat: sed Numa pauper erat.
ardua res haec est, opibus non tradere mores
et, cum tot Croesos uiceris, esse Numam.
Si redeant ueteres, ingentia nomina, patres,
Elysium liceat si uacuare nemus,
te colet inuictus pro libertate Camillus,
aurum Fabricius te tribuente uolet;
te duce gaudebit Brutus, tibi Sulla cruentus
imperium tradet, cum positurus erit;
et te priuato cum Caesare Magnus amabit,
donabit totas et tibi Crassus opes.
Ipse quoque infernis reuocatus Ditis ab umbris
si Cato reddatur, Caesarianus erit. 

[11,6] VI. 
Unctis falciferi senis diebus,
regnator quibus inperat fritillus,
uersu ludere non laborioso
permittis, puto, pilleata Roma.
Risisti; licet ergo, non uetamur. 
Pallentes procul hinc abite curae;
quidquid uenerit obuium loquamur
morosa sine cogitatione.
Misce dimidios, puer, trientes,
quales Pythagoras dabat Neroni,
misce, Dindyme, sed frequentiores:
possum nil ego sobrius; bibenti
succurrent mihi quindecim poetae.
Da nunc basia, sed Catulliana:
quae si tot fuerint quot ille dixit,
donabo tibi Passerem Catulli. 

[11,7] VII. 
Iam certe stupido non dices, Paula, marito,
ad moechum quotiens longius ire uoles,
"Caesar in Albanum iussit me mane uenire,
Caesar Circeios." Iam stropha talis abit.
Penelopae licet esse tibi sub principe Nerua:
sed prohibet scabies ingeniumque uetus.
Infelix, quid ages? Aegram simulabis amicam?
Haerebit dominae uir comes ipse suae,
ibit et ad fratrem tecum matremque patremque. 
Quas igitur fraudes ingeniosa pares?
Diceret hystericam se forsitan altera moecha
in Sinuessano uelle sedere lacu.
Quanto tu melius, quotiens placet ire fututum,
quae uerum mauis dicere, Paula, uiro! 

[11,8] VIII. 
Lassa quod nesterni spirant opobalsama dracti,
ultima quod curuo quae cadit nura croco;
poma quod hiberna maturescentia capsa,
arbole quod uerna luxuriosus ager;
de Palatinis dominae quod Serica prelis,
sucina uirginea quod regelata manu;
amphora quod nigri, sed longe, fracta Falerni,
quod qui Sicanias detinet hortus apes;
quod Cosmi redolent alabastra focique deorum,
quod modo diuitibus lapsa corona comis:
singula quid dicam? Non sunt satis; omnia misce
hoc fragrant pueri basia mane mei.
Scire cupis nomen? Si propter basia, dicam.
Iurasti. Nimium scire, Sabine, cupis. 

[11,9] IX. 
Clarus fronde Iouis, Romani fama coturni,
spirat Apellea redditus arte Memor. 

[11,10] X. 
Contulit ad saturas ingentia pectora Turnus.
Cur non ad Memoris carmina? Frater erat. 

[11,11] XI. 
Tolle, puer, calices tepidique toreumata Nili
et milli secura pocula trade manu
trita patrum labris et tonso pura ministro;
anticus mensis restituatur honor.
Te potare decet gemma qui Mentora frangis
in scaphium moechae, Sardanapalle, tuae. 

[11,12] XII. 
Ius tibi natorum uel septem, Zoile, detur,
dum matrem nemo det tibi, nemo patrem. 

[11,13] XIII. 
Quisquis Flaminiam teris, uiator,
noli nobile praeterire marmor.
Urbis deliciae salesque Nili,
ars et gratia, lusus et uoluptas,
Romani decus et dolor theatri
atque omnes Veneres Cupidinesque
hoc sunt condita, quo Paris, sepulchro. 

[11,14] XIV. 
Heredes, nolite breuem sepelire colonum:
nam terra est illi quantulacumque grauis. 

[11,15] XV. 
Sunt chartae mihi quas Catonis uxor
et quas horribiles legant Sabinae:
hic totus uolo rideat libellus
et sit nequior omnibus libellis.
Qui uino madeat nec erubescat
pingui sordidus esse Cosmiano,
ludat cum pueris, amet puellas,
nec per circuitus loquatur illam,
ex qua nascimur, omnium parentem,
quam sanctus Numa mentulam uocabat.
Versus hos tamen esse tu memento
Saturnalicios, Apollinaris:
mores non habet hic meos libellus. 

[11,16] XVI. 
Qui grauis es nimium, potes hinc iam, lector, abire
quo libet: urbanae scripsimus ista togae;
iam mea Lampsacio lasciuit pagina uersu
et Tartesiaca concrepat aera manu.
O quotiens rigida pulsabis pallia uena,
sis grauior Curio Fabricioque licet!
Tu quoque nequitias nostri lususque libelli
uda, puella, leges, sis Patauina licet.
Erubuit posuitque meum Lucretia librum,
sed coram Bruto; Brute, recede: leget. 

[11,17] XVII. 
Non omnis nostri nocturna est pagina libri:
inuenies et quod mane, Sabine, legas. 

[11,18] XVIII.
Donasti, Lupe, rus sub urbe nobis;
sed rus est mihi maius in fenestra.
Rus hoc dicere, rus potes uocare?
In quo ruta facit nemus Dianae,
argutae tegit ala quod cicadae,
quod formica die comedit uno,
clusae cui folium rosae corona est;
in quo non magis inuenitur herba
quam Cosmi folium piperue crudum;
in quo nec cucumis iacere rectus
nec serpens habitare tota possit.
Urucam male pascit hortus unam,
consumpto moritur culix salicto,
et talpa est mihi fossor atque arator.
Non boletus hiare, non mariscae
ridere aut uiolae patere possunt.
Finis mus populatur et colono
tamquam sus Calydonius timetur,
et sublata uolantis ungue Procnes
in nido seges est hirundinino;
et cum stet sine falce mentulaque,
non est dimidio locus Priapo.
Vix implet cocleam peracta messis,
et mustum nuce condimus picata.
Errasti, Lupe, littera sed una:
nam quo tempore praedium dedisti,
mallem tu mihi prandium dedisses. 

[11,19] XIX. 
Quaeris cur nolim te ducere, Galla? Diserta es
saepe soloecismum mentula nostra facit. 

[11,20] XX. 
Caesaris Augusti lasciuos, liuide, uersus
sex lege, qui tristis uerba Latina legis:
"Quod futuit Glaphyran Antonius, hanc mihi poenam
Fuluia constituit, se quoque uti futuam.
Fuluiam ego ut futuam? Quod si me Manius oret
pedicem? faciam? Non puto, si sapiam.
'Aut futue, aut pugnemus' ait. Quid quod mihi uita
carior est ipsa mentula? Signa canant!"
Absoluis lepidos nimirum, Auguste, libellos,
qui scis Romana simplicitate loqui. 

[11,21] XXI. 
Lydia tam laxa est equitis quam culus aeni,
quam celer arguto qui sonat aere trochus,
quam rota transmisso totiens inpacta petauro,
quam uetus a crassa calceus udus aqua,
quam quae rara uagos expectant retia turdos,
quam Pompeiano uela negata Noto,
quam quae de pthisico lapsa est armilla cinaedo,
culcita Leuconico quam uiduata suo,
quam ueteres bracae Brittonis pauperis, et quam
urpe Rauennatis guttur onocrotali.
Hanc in piscina dicor futuisse marina.
Nescio; piscinam me futuisse puto. 

[11,22] XXII. 
Mollia quod niuei duro teris ore Galaesi
basia, quod nudo cum Ganymede iaces,
- quis negat? - hoc nimium'st. Sed sit satis; inguina saltem
parce fututrici sollicitare manu.
Leuibus in pueris plus haec quam mentula peccat
et faciunt digiti praecipitantque uirum: 
inde tragus celeresque pili mirandaque matri
barba, nec in clara balnea luce placent.
Diuisit natura marem: pars una puellis,
una uiris genita est. Utere parte tua. 

[11,23] XXIII. 
Nubere Sila mihi nulla non lege parata est;
sed Silam nulla ducere lege uolo.
Cum tamen instaret, "deciens mihi dotis in auro
sponsa dabis" dixi. "Quid minus esse potest?"
"Nec futuam quamuis prima te nocte maritus,
communis tecum nec mihi lectus erit;
complectarque meam, nec tu prohibebis, amicam,
ancillam mittes et mihi iussa tuam.
te spectante dabit nobis lasciua minister basia,
siue meus siue erit ille tuus.
Ad cenam uenies, sed sic diuisa recumbes
ut non tangantur pallia nostra tuis.
Oscula rara dabis nobis et non dabis ultro,
nec quasi nupta dabis sed quasi mater anus.
Si potes ista pati, si nil perferre recusas,
inuenies qui te ducere, Sila, uelit." 

[11,24] XXIV. 
Dum te prosequor et domum reduco,
aurem dum tibi praesto garrienti,
et quidquid loqueris facisque laudo,
quot uersus poterant, Labulle, nasci!
Hoc damnum tibi non uidetur esse,
si quod Roma legit, requirit hospes,
non deridet eques, tenet senator,
laudat causidicus, poeta carpit,
propter te perit? Hoc, Labulle, uerum'st?
Hoc quisquam ferat? Ut tibi tuorum
sit maior numerus togatulorum,
librorum mihi sit minor meorum?
Triginta prope iam diebus una est
nobis pagina uix peracta. Sic fit
cum cenare domi poeta non uult. 

[11,25] XXV. 
Illa salax nimium nec paucis nota puellis
stare Lino desīt mentula. Lingua, caue. 

[11,26] XXVI. 
O mihi grata quies, o blanda, Telesphore, cura,
qualis in amplexu non fuit ante meo,
basia da nobis uetulo, puer, uda Falerno,
pocula da labris facta minora tuis.
Addideris super haec Veneris si gaudia uera,
esse negem melius cum Ganymede Ioui. 

[11,27] XXVII. 
Ferreus es, si stare potest tibi mentula, Flacce,
cum te sex cyathos orat amica gari,
uel duo frusta rogat cybii tenuemue lacertum
nec dignam toto se botryone putat;
cui portat gaudens ancilla paropside rubra
allecem, sed quam protinus illa uoret;
aut cum perfricuit frontem posuitque pudorem,
sucida palliolo uellera quinque petit.
At mea me libram foliati poscat amica,
aut uirides gemmas sardonychasue pares,
nec nisi prima uelit de Tusco Serica uico
aut centum aureolos sic uelut aera roget.
Nunc tu uelle putas haec me donare puellae?
Nolo, sed his ut sit digna puella uolo. 

[11,28] XXVIII. 
Inuasit medici Nasica phreneticus Eucti
et percidit Hylan. Hic, puto, sanus erat. 

[11,29] XXIX. 
Languida cum uetula tractare uirilia dextra
coepisti, iugulor pollice, Phylli, tuo.
Iam cum me murem, cum me tua lumina dicis,
horis me refici uix puto posse decem.
Blanditias nescis: "dabo" dic "tibi milia centum
et dabo Setini iugera certa soli;
accipe uina, domum, pueros, chrysendeta, mensas."
Nil opus est digitis: sic mihi, Phylli, frica. 

[11,30] XXX. 
Os male causidicis et dicis olere poetis.
Sed fellatori, Zoile, peius olet. 

[11,31] XXXI. 
Atreus Caecilius cucurbitarum:
sic illas quasi filios Thyestae
in partes lacerat secatque mille.
Gustu protinus has edes in ipso,
has prima feret alteraque cena.
Has cena tibi tertia reponet,
hinc seras epidipnidas parabit.
Hinc pistor fatuas facit placentas,
hinc et multiplices struit tabellas
et notas caryotidas theatris.
Hinc exit uarium coco minutal,
hinc lentem positam fabamque credas;
boletos imitatur et botellos,
et caudam cybii breuesque maenas.
Hinc bellarius experitur artes,
ut condat uario uafer sapore
in rutae folium Capelliana.
Sic implet gabatas paropsidasque,
et leues scutulas cauasque lances.
Hoc lautum uocat, hoc putat uenustum,
unum ponere ferculis tot assem. 

[11,32] XXXII. 
Nec toga nec focus est nec tritus cimice lectus
nec tibi de bibula sarta palude teges,
nec puer aut senior, nulla est ancilla nec infans,
nec sera nec clauis nec canis atque calix.
Tu tamen affectas, Nestor, dici atque uideri
pauper et in populo quaeris habere locum.
Mentiris uanoque tibi blandiris honore.
Non est paupertas, Nestor, habere nihil. 

[11,33] XXXIII. 
Saepius ad palmam prasinus post fata Neronis
peruenit et uictor praemia plura refert.
I nunc, liuor edax, dic te cessisse Neroni:
uicit nimirum non Nero, sed prasinus. 

[11,34] XXXIV. 
Aedes emit Aper, sed quas nec noctua uellet
esse suas; adeo nigra uetusque casa est.
Vicinos illi nitidos Maro possidet hortos.
Cenabit belle, non habitabit Aper. 

[11,35] XXXV. 
Ignotos mihi cum uoces trecentos,
quare non ueniam uocatus ad te
miraris quererisque litigasque.
Solus ceno, Fabulle, non libenter. 

[11,36] XXXVI. 
Gaius hanc lucem gemma mihi Iulius alba
signat, io, uotis redditus ecce meis.
Desperasse iuuat ueluti iam rupta sororum
fila; minus gaudent qui timuere nihil.
Hypne, quid expectas, piger? Immortale Falernum
funde, senem poscunt talia uota cadum:
quincunces et sex cyathos besemque bibamus,
"Gaius" ut fiat "Iulius" et "Proculus." 

[11,37] XXXVII. 
Zoile, quid tota gemmam praecingere libra
te iuuat et miserum perdere sardonycha?
Anulus iste tuis fuerat modo cruribus aptus:
non eadem digitis pondera conueniunt. 

[11,38] XXXVIII. 
Mulio uiginti uenīt modo milibus, Aule.
Miraris pretium tam graue? Surdus erat. 

[11,39] XXXIX. 
Cunarum fueras motor, Charideme, mearum
et pueri custos assiduusque comes.
Iam mihi nigrescunt tonsa sudaria barba
et queritur labris puncta puella meis;
sed tibi non creui; te noster uilicus horret,
te dispensator, te domus ipsa pauet.
Ludere nec nobis nec tu permittis amare;
nil mihi uis et uis cuncta licere tibi.
Corripis, obseruas, quereris, suspiria ducis,
et uix a ferulis temperat ira tua.
Si Tyrios sumpsi cultus unxiue capillos,
exclamas "numquam fecerat ista pater";
et numeras nostros astricta fronte trientes,
tamquam de cella sit cadus ille tua.
desine; non possum libertum ferre Catonem.
Esse uirum iam me dicet amica tibi. 

[11,40] XL. 
Formosam Glyceran amat Lupercus
et solus tenet imperatque solus.
Quam toto sibi mense non fututam
cum tristis quereretur et roganti
causam reddere uellet Aeliano,
respondit Glycerae dolere dentes. 

[11,41] XLI. 
Indulget pecori nimium dum pastor Amyntas
et gaudet fama luxuriaque gregis,
cedentes oneri ramos siluamque pluentem
uicit, concussas ipse secutus opes.
Triste nemus dirae uetuit superesse ruinae
damnauitque rogis noxia ligna pater.
Pingues, Lygde, sues habeat uicinus Iollas:
te satis est nobis annumerare pecus. 

[11,42] XLII. 
Viuida cum poscas epigrammata, mortua ponis
lemmata. Qui fieri, Caeciliane, potest?
Mella iubes Hyblaea tibi uel Hymettia nasci,
et thyma Cecropiae Corsica ponis api! 

[11,43] XLIII. 
Deprensum in puero tetricis me uocibus, uxor,
corripis et culum te quoque habere refers.
Dixit idem quotiens lasciuo Iuno Tonanti!
Ille tamen grandi cum Ganymede iacet.
Incuruabat Hylan posito Tirynthius arcu:
tu Megaran credis non habuisse natis?
Torquebat Phoebum Daphne fugitiua: sed illas
Oebalius flammas iussit abire puer.
Briseis multum quamuis auersa iaceret,
Aeacidae propior leuis amicus erat.
Parce tuis igitur dare mascula nomina rebus
teque puta cunnos, uxor, habere duos. 

[11,44] XLIV. 
Orbus es et locuples et Bruto consule natus:
esse tibi ueras credis amicitias?
Sunt uerae, sed quas iuuenis, quas pauper habebas.
Qui nouus est, mortem diligit ille tuam. 

[11,45] XLV. 
Intrasti quotiens inscriptae limina cellae,
seu puer arrisit siue puella tibi,
contentus non es foribus ueloque seraque,
secretumque iubes grandius esse tibi:
oblinitur minimae si qua est suspicio rimae
punctaque lasciua quae terebrantur acu.
Nemo est tam teneri tam sollicitique pudoris
qui uel pedicat, Canthare, uel futuit. 

[11,46] XLVI. 
Iam nisi per somnum non arrigis et tibi, Meui,
incipit in medios meiere uerpa pedes,
truditur et digitis pannucea mentula lassis
nec leuat extinctum sollicitata caput.
Quid miseros frustra cunnos culosque lacessis?
Summa petas: illic mentula uiuit anus. 

[11,47] XLVII. 
Omnia femineis quare dilecta cateruis
balnea deuitat Lattara? Ne futuat.
Cur nec Pompeia lentus spatiatur in umbra
nec petit Inachidos limina? Ne futuat.
Cur Lacedaemonio luteum ceromate corpus
perfundit gelida Virgine? Ne futuat.
cum sic feminei generis contagia uitet,
cur lingit cunnum Lattara? Ne futuat. 

[11,48] XLVIII. 
Silius haec magni celebrat monumenta Maronis,
iugera facundi qui Ciceronis habet.
Heredem dominumque sui tumuliue larisue
non alium mallet nec Maro nec Cicero. 

[11,49] XLIX.
Iam prope desertos cineres et sancta Maronis
nomina qui coleret pauper et unus erat.
Silius {optatae} succurrere censuit umbrae,
et uates uatem non minor ipse colit. 

[11,50] L.
Nulla est hora tibi qua non me, Phylli, furentem
despolies: tanta calliditate rapis.
Nunc plorat speculo fallax ancilla relicto,
gemma uel a digito uel cadit aure lapis;
nunc furtiua lucrifieri bombycina poscunt,
profertur Cosmi nunc mihi siccus onyx;
amphora nunc petitur nigri cariosa Falerni,
expiet ut somnos garrula saga tuos;
nunc ut emam grandemue lupum mullumue bilibrem,
indixit cenam diues amica tibi.
Sit pudor et tandem ueri respectus et aequi:
nil tibi, Phylli, nego; nil mihi, Phylli, nega. 

[11,51] LI. 
Tanta est quae Titio columna pendet
quantam Lampsaciae colunt puellae.
Hic nullo comitante nec molesto
thermis grandibus et suis lauatur.
Anguste Titius tamen lauatur. 

[11,52] LII. 
Cenabis belle, Iuli Cerialis, apud me;
condicio est melior si tibi nulla, ueni.
Octauam poteris seruare; lauabimur una:
scis quam sint Stephani balnea iuncta mihi.
Prima tibi dabitur uentri lactuca mouendo
utilis, et porris fila resecta suis,
mox uetus et tenui maior cordyla lacerto,
sed quam cum rutae frondibus oua tegant;
altera non deerunt leni uersata fauilla,
et Velabrensi massa coacta foco,
et quae Picenum senserunt frigus oliuae.
Haec satis in gustu. Cetera nosse cupis?
Mentiar, ut uenias: pisces, coloephia, sumen,
et chortis saturas atque paludis aues,
quae nec Stella solet rara nisi ponere cena.
Plus ego polliceor: nil recitabo tibi,
ipse tuos nobis relegas licet usque Gigantas,
rura uel aeterno proxima Vergilio. 

[11,53] LIII. 
Claudia caeruleis cum sit Rufina Britannis
edita, quam Latiae pectora gentis habet!
Quale decus formae! Romanam credere matres
Italides possunt, Atthides esse suam.
Di bene quod sancto peperit fecunda marito,
quod sperat generos quodque puella nurus.
Sic placeat superis, ut coniuge gaudeat uno
et semper natis gaudeat illa tribus. 

[11,54] LIV. 
Unguenta et casias et olentem funera murram
turaque de medio semicremata rogo
et quae de Stygio rapuisti cinnama lecto,
improbe, de turpi, Zoile, redde sinu.
A pedibus didicere manus Deccare proteruae.
non miror furem, qui fugitiuus eras. 

[11,55] LV. 
Hortatur fieri quod te Lupus, Urbice, patrem,
ne credas; nihil est quod minus ille uelit.
Ars est captandi quod nolis uelle uideri;
ne facias optat quod rogat ut facias.
Dicat praegnantem tua se Cosconia tantum:
pallidior fiet iam pariente Lupus.
At tu consilio uidearis ut usus amici,
sic morere ut factum te putet esse patrem. 

[11,56] LVI. 
Quod nimium mortem, Chaeremon Stoice, laudas,
uis animum mirer suspiciamque tuum?
hanc tibi uirtutem fracta facit urceus ansa,
et tristis nullo qui tepet igne focus,
et teges et cimex et nudi sponda grabati,
et breuis atque eadem nocte dieque toga.
O quam magnus homo es, qui faece rubentis aceti
et stipula et nigro pane carere potes!
Leuconicis agedum tumeat tibi culcita lanis
constringatque tuos purpura pexa toros,
dormiat et tecum modo qui, dum Caecuba miscet,
conuiuas roseo torserat ore puer:
o quam tu cupies ter uiuere Nestoris annos
et nihil ex ulla perdere luce uoles!
rebus in angustis facile est contemnere uitam:
fortiter ille facit qui miser esse potest. 

[11,57] LVII. 
Miraris docto quod carmina mitto, Seuere,
ad cenam cum te, docte Seuere, uocem?
Iuppiter ambrosia satur est et nectare uiuit;
nos tamen exta Ioui cruda merumque damus.
Omnia cum tibi sint dono concessa deorum,
si quod habes non uis, ergo quid accipies? 

[11,58] LVIII. 
Cum me uelle uides tentumque, Telesphore, sentis,
magna rogas - puta me uelle negare: licet? -
et nisi iuratus dixi "dabo", subtrahis illas, 
permittunt in me quae tibi multa, natis.
Quid si me tonsor, cum stricta nouacula supra est,
tunc libertatem diuitiasque roget?
Promittam; neque enim rogat illo tempore tonsor,
latro rogat; res est imperiosa timor:
sed fuerit curua cum tuta nouacula theca,
frangam tonsori crura manusque simul.
At tibi nil faciam, sed lota mentula lana
g-Leichazein cupidae dicet auaritiae. 

[11,59] LIX. 
Senos Charinus omnibus digitis gerit
nec nocte ponit anulos
nec cum lauatur. Causa quae sit quaeritis?
dactyliothecam non habet. 

[11,60] LX. 
Sit Phlogis an Chione Veneri magis apta requiris?
pulchrior est Chione; sed Phlogis ulcus habet;
ulcus habet Priami quod tendere possit alutam
quodque senem Pelian non sinat esse senem;
ulcus habet quod habere suam uult quisque puellam,
quod sanare Criton, non quod Hygia potest.
At Chione non sentit opus nec uocibus ullis
adiuuat, absentem marmoreamue putes.
Exorare, dei, si uos tam magna liceret
et bona uelletis tam pretiosa dare,
hoc quod habet Chione corpus faceretis haberet
ut Phlogis, et Chione quod Phlogis ulcus habet. 

[11,61] LXI. 
Lingua maritus, moechus ore Nanneius,
Summemmianis inquinatior buccis,
quem cum fenestra uidit a Suburana
obscena nudum Leda, fornicem cludit
mediumque mauult basiare quam summum,
modo qui per omnes uiscerum tubos ibat
et uoce certa consciaque dicebat
puer an puella matris esset in uentre,
(gaudete cunni; uestra namque res acta est)
arrigere linguam non potest fututricem.
Nam dum tumenti mersus haeret in uulua
et uagientes intus audit infantes,
partem gulosam soluit indecens morbus.
Nec purus esse nunc potest nec impurus. 

[11,62] LXII. 
Lesbia se iurat gratis numquam esse fututam.
Verum est. Cum futui uult, numerare solet. 

[11,63] LXIII. 
Spectas nos, Philomuse, cum lauamur,
et quare mihi tam mutuniati
sint leues pueri subinde quaeris.
Dicam simpliciter tibi roganti:
pedicant, Philomuse, curiosos. 

[11,64] LXIV. 
Nescio tam multis quid scribas, Fauste, puellis:
hoc scio, quod scribit nulla puella tibi. 

[11,65] LXV. 
Sescenti cenant a te, Iustine, uocati
lucis ad officium quae tibi prima fuit.
Inter quos, memini, non ultimus esse solebam;
nec locus hic nobis inuidiosus erat.
Postera sed festae reddis sollemnia mensae:
sescentis hodie, cras mihi natus eris. 

[11,66] LXVI. 
Et delator es et calumniator,
et fraudator es et negotiator,
et fellator es et lanista. Miror
quare non habeas, Vacerra, nummos. 

[11,67] LXVII. 
Nil mihi das uiuus; dicis post fata daturum.
Si non es stultus, scis, Maro, quid cupiam. 

[11,68] LXVIII. 
Parua rogas magnos; sed non dant haec quoque magni.
Ut pudeat leuius, tu, Matho, magna roga. 

[11,69] LXIX. 
Amphitheatrales inter nutrita magistros
uenatrix, siluis aspera, blanda domi,
Lydia dicebar, domino fidissima Dextro,
qui non Erigones mallet habere canem,
nec qui Dictaea Cephalum de gente secutus
luciferae pariter uenit ad astra deae.
Non me longa dies nec inutilis abstulit aetas,
qualia Dulichio fata fuere cani:
fulmineo spumantis apri sum dente perempta,
quantus erat, Calydon, aut, Erymanthe, tuus.
Nec queror infernas quamuis cito rapta sub umbras.
Non potui fato nobiliore mori. 

[11,70] LXX. 
Vendere, Tucca, potes centenis milibus emptos?
Plorantis dominos uendere, Tucca, potes?
Nec te blanditiae, nec uerba rudesue querelae,
nec te dente tuo saucia colla mouent?
ah facinus! Tunica patet inguen utrimque leuata,
inspiciturque tua mentula facta manu.
Si te delectat numerata pecunia, uende
argentum, mensas, murrina, rura, domum;
uende senes seruos, ignoscent, uende paternos:
ne pueros uendas, omnia uende miser.
Luxuria est emere hos - quis enim dubitatue negatue? -
sed multo maior uendere luxuria est. 

[11,71] LXXI. 
Hystericam uetulo se dixerat esse marito
et queritur futui Leda necesse sibi;
sed flens atque gemens tanti negat esse salutem
seque refert potius proposuisse mori.
Vir rogat ut uiuat uirides nec deserat annos,
et fieri quod iam non facit ipse sinit.
Protinus accedunt medici medicaeque recedunt,
tollunturque pedes. O medicina grauis! 

[11,72] LXXII. 
Drauci Natta sui uorat pipinnam,
collatus cui gallus est Priapus. 

[11,73] LXXIII.
Venturum iuras semper mihi, Lygde, roganti
constituisque horam constituisque locum.
Cum frustra iacui longa prurigine tentus,
succurrit pro te saepe sinistra mihi.
Quid precer, o fallax, meritis et moribus istis?
Umbellam luscae, Lygde, feras dominae. 

[11,74] LXXIV. 
Curandum penem commisit Baccara Raetus
riuali medico. Baccara Gallus erit. 

[11,75] LXXV. 
Theca tectus ahenea lauatur
tecum, Caelia, seruus; ut quid, oro,
non sit cum citharoedus aut choraules?
Non uis, ut puto, mentulam uidere.
Quare cum populo lauaris ergo?
Omnes an tibi nos sumus spadones?
Ergo, ne uidearis inuidere,
seruo, Caelia, fibulam remitte. 

[11,76] LXXVI. 
Soluere, Paete, decem tibi me sestertia cogis,
perdiderit quoniam Bucco ducenta tibi.
Ne noceant, oro, mihi non mea crimina: tu qui
bis centena potes perdere, perde decem. 

[11,77] LXXVII. 
In omnibus Vacerra quod conclauibus
consumit horas et die toto sedet,
cenaturit Vacerra, non cacaturit. 

[11,78] LXXVIII. 
Utere femineis complexibus, utere, Victor,
ignotumque sibi mentula discat opus. 
Flammea texuntur sponsae, iam uirgo paratur,
tondebit pueros iam noua nupta tuos.
Pedicare semel cupido dabit illa marito,
dum metuit teli uulnera prima noui:
saepius hoc fieri nutrix materque uetabunt
et dicent: "uxor, non puer, ista tibi est."
Heu quantos aestus, quantos patiere labores,
si fuerit cunnus res peregrina tibi!
Ergo Suburanae tironem trade magistrae.
Illa uirum faciet; non bene uirgo docet. 

[11,79] LXXIX. 
Ad primum decima lapidem quod uenimus hora,
arguimur lentae crimine pigritiae.
Non est ista uiae, non est mea, sed tua culpa est,
misisti mulas qui mihi, Paete, tuas. 

[11,80] LXXX. 
Litus beatae Veneris aureum Baias,
Baias superbae blanda dona Naturae,
ut mille laudem, Flacce, uersibus Baias,
laudabo digne non satis tamen Baias.
Sed Martialem malo, Flacce, quam Baias.
Optare utrumque pariter improbi uotum'st.
Quod si deorum munere hoc mihi detur,
quid gaudiorum'st Martialis et Baiae! 

[11,81] LXXXI. 
Cum sene communem uexat spado Dindymus Aeglen
et iacet in medio sicca puella toro.
Viribus hic, operi non est hic utilis annis:
ergo sine effectu prurit utrique labor.
Supplex illa rogat pro se miserisque duobus,
hunc iuuenem facias, hunc, Cytherea, uirum. 

[11,82] LXXXII. 
A Sinuessanis conuiua Philostratus undis
conductum repetens nocte iubente larem
paene imitatus obit saeuis Elpenora fatis,
praeceps per longos dum ruit usque gradus.
Non esset, Nymphae, tam magna pericula passus
si potius uestras ille bibisset aquas. 

[11,83] LXXXIII. 
Nemo habitat gratis nisi diues et orbus apud te.
Nemo domum pluris, Sosibiane, locat. 

[11,84] LXXXIV. 
Qui nondum Stygias descendere quaerit ad umbras
tonsorem fugiat, si sapit, Antiochum.
Alba minus saeuis lacerantur bracchia cultris,
cum furit ad Phrygios enthea turba modos;
mitior implicitas Alcon secat enterocelas
fractaque fabrili dedolat ossa manu.
Tondeat hic inopes Cynicos et Stoica menta
collaque puluerea nudet equina iuba.
Hic miserum Scythica sub rupe Promethea radat,
carnificem nudo pectore poscet auem;
ad matrem fugiet Pentheus, ad Macnadas Orpheus,
Antiochi tantum barbara tela sonent.
Haec quaecumque meo numeratis stigmata mento,
in uetuli pyctae qualia fronte sedent,
non iracundis fecit grauis unguibus uxor:
Antiochi ferrum est et scelerata manus.
Unus de cunctis animalibus hircus habet cor:
barbatus uiuit, ne ferat Antiochum. 

[11,85] LXXXV. 
Sidere percussa est subito tibi, Zoile, lingua,
dum lingis. Certe, Zoile, nunc futuis. 

[11,86] LXXXVI. 
Leniat ut fauces medicus, quas aspera uexat
assidue tussis, Parthenopaee, tibi,
mella dari nucleosque iubet dulcesque placentas
et quidquid pueros non sinit esse truces.
At tu non cessas totis tussire diebus.
Non est haec tussis, Parthenopaee, gula est. 

[11,87] LXXXVII. 
Diues eras quondam: sed tunc pedico fuisti
et tibi nulla diu femina nota fuit.
Nunc sectaris anus. O quantum cogit egestas!
Illa fututorem te, Charideme, facit. 

[11,88] LXXXVIII. 
Multis iam, Lupe, posse se diebus
pedicare negat Carisianus.
Causam cum modo quaererent sodales,
uentrem dixit habere se solutum. 

[11,89] LXXXIX. 
Intactas quare mittis mihi, Polla, coronas?
A te uexatas malo tenere rosas. 

[11,90] XC. 
Carmina nulla probas molli quae limite currunt,
sed quae per salebras altaque saxa cadunt,
et tibi Maeonio quoque carmine maius habetur,
"Lucili columella hic situ' Metrophanes";
attonitusque legis "terrai frugiferai",
Accius et quidquid Pacuuiusque uomunt.
Vis imiter ueteres, Chrestille, tuosque poetas?
Dispeream ni scis mentula quid sapiat. 

[11,91] XCI. 
Aeolidos Canace iacet hoc tumulata sepulchro,
ultima cui paruae septima uenit hiems.
"Ah scelus, ah facinus!" Properas qui flere, uiator,
non licet hic uitae de breuitate queri:
tristius est leto leti genus: horrida uultus
abstulit et tenero sedit in ore lues,
ipsaque crudeles ederunt oscula morbi
nec data sunt nigris tota labella rogis.
Si tam praecipiti fuerant uentura uolatu,
debuerant alia fata uenire uia.
Sed mors uocis iter properauit cludere blandae,
ne posset duras flectere lingua deas. 

[11,92] XCII. 
Mentitur qui te uitiosum, Zoile, dicit.
Non uitiosus homo es, Zoile, sed uitium. 

[11,93] XCIII. 
Pierios uatis Theodori flamma penates
abstulit. Hoc Musis et tibi, Phoebe, placet?
O scelus, o magnum facinus crimenque deorum,
non arsit pariter quod domus et dominus! 

[11,94] XCIV. 
Quod nimium liues nostris et ubique libellis
detrahis, ignosco: uerpe poeta, sapis.
Hoc quoque non curo, quod cum mea carmina carpas,
compilas: et sic, uerpe poeta, sapis.
Illud me cruciat, Solymis quod natus in ipsis
pedicas puerum, uerpe poeta, meum.
Ecce negas iurasque mihi per templa Tonantis.
Non credo: iura, uerpe, per Anchialum. 

[11,95] XCV. 
Incideris quotiens in basia fellatorum,
in solium puta te mergere, Flacce, caput. 

[11,96] XCVI. 
Marcia, non Rhenus, salit hic, Germane: quid obstas
et puerum prohibes diuitis imbre lacus?
Barbare, non debet, summoto ciue ministro,
captiuam uictrix unda leuare sitim. 

[11,97] XCVII.
Una nocte quater possum: sed quattuor annis
si possum, peream, te Telesilla semel. 

[11,98] XCVIII. 
Effugere non est, Flacce, basiatores.
Instant, morantur; persecuntur, occurrunt
et hinc et illinc, usquequaque, quacumque.
Non ulcus acre pusulaeue lucentes,
nec triste mentum sordidique lichenes,
nec labra pingui delibuta cerato,
nec congelati gutta proderit nasi.
Et aestuantem basiant et algentem,
et nuptiale basium reseruantem.
Non te cucullis asseret caput tectum,
lectica nec te tuta pelle ueloque,
nec uindicabit sella saepibus clusa:
rimas per omnis basiator intrabit.
Non consulatus ipse, non tribunatus
seniue fasces nec superba clamosi
lictoris abiget uirga basiatorem:
sedeas in alto tu licet tribunali
et e curuli iura gentibus reddas,
ascendet illa basiator atque illa.
Febricitantem basiabit et flentem,
dabit oscitanti basium natantique,
dabit cacanti. Remedium mali solum est,
facias amicum basiare quem nolis. 

[11,99] XCIX. 
De cathedra quotiens surgis - iam saepe notaui -,
pedicant miserae, Lesbia, te tunicae.
Quas cum conata es dextra, conata sinistra
uellere, cum lacrimis eximis et gemitu:
sic constringuntur gemina Symplegade culi
et nimias intrant Cyaneasque natis.
Emendare cupis uitium deforme? docebo:
Lesbia, nec surgas censeo nec sedeas. 

[11,100] C. 
Habere amicam nolo, Flacce, subtilem,
cuius acertos anuli mei cingant,
quae clune nudo radat et genu pungat,
cui serra lumbis, cuspis eminet culo.
Sed idem amicam nolo mille librarum.
Carnarius sum, pinguiarius non sum. 

[11,101] CI. 
Thaida tam tenuem potuisti, Flacce, uidere?
Tu, puto, quod non est, Flacce, uidere potes. 

[11,102] CII. 
Non est mentitus qui te mihi dixit habere
formosam carnem, Lydia, non faciem.
Est ita, si taceas et si tam muta recumbas
quam silet in cera uultus et in tabula.
Sed quotiens loqueris, carnem quoque, Lydia, perdis
et sua plus nulli quam tibi lingua nocet.
Audiat aedilis ne te uideatque caueto:
portentum'st, quotiens coepit imago loqui. 

[11,103] CIII. 
Tanta tibi est animi probitas orisque, Safroni,
ut mirer fieri te potuisse patrem. 

[11,104] CIV.
Uxor, uade foras aut moribus utere nostris:
non sum ego nec Curius nec Numa nec Tatius.
Me iucunda iuuant tractae per pocula noctes:
tu properas pota surgere tristis aqua.
Tu tenebris gaudes: me ludere teste lucerna
et iuuat admissa rumpere luce latus.
Fascia te tunicaeque obscuraque pallia celant:
at mihi nulla satis nuda puella iacet.
basia me capiunt blandas imitata columbas:
tu mihi das auiae qualia mane soles.
Nec motu dignaris opus nec uoce iuuare
nec digitis, tamquam tura merumque pares:
masturbabantur Phrygii post ostia serui,
Hectoreo quotiens sederat uxor equo,
et quamuis Ithaco stertente pudica solebat
illic Penelope semper habere manum.
Pedicare negas: dabat hoc Cornelia Graccho,
Iulia Pompeio, Porcia, Brute, tibi;
dulcia Dardanio nondum miscente ministro
pocula Iuno fuit pro Ganymede Ioui.
Si te delectat grauitas, Lucretia toto
sis licet usque die: Laida nocte uolo. 

[11,105] CV. 
Mittebas libram, quadrantem, Garrice, mittis.
Saltem semissem, Garrice, solue mihi. 

[11,106] CVI. 
Vibi Maxime, si uacas hauere,
hoc tantum lege: namque et occupatus
et non es nimium laboriosus.
Transis hos quoque quattuor? Sapisti. 

[11,107] CVII. 
Explicitum nobis usque ad sua cornua librum
et quasi perlectum, Septiciane, refers.
Omnia legisti. Credo, scio, gaudeo, uerum'st.
Perlegi libros sic ego quinque tuos. 

[11,108] CVIII. 
Quamuis tam longo possis satur esse libello,
lector, adhuc a me disticha pauca petis.
Sed Lupus usuram puerique diaria poscunt.
Lector, solue. Taces dissimulasque? Vale.