[2,60] CAP. LX : De Dydone filia Beli et coniuge Sycei.
Dydo precipuum matronalis pudicitie decus, ut Virgilio 
placet, Beli regis fuit filia. Hanc insignis forme uirginem 
Tyrii, Belo mortuo, Acerbe seu Sycarbe uel Syceo Herculis 
sacerdoti dedere in coniugem, qui ob auaritiam a Pigmalione 
occisus est. Hec autem post longa fratris mendacia in somnis 
a uiro premonita, sumpto uirili animo, pluribus ex his quibus 
sciebat Pigmalionem exosum clam in suam sententiam tractis, 
sumptis nauibus fugam cepit, thesauris secum delatis, et cum
in litus deuenisset Affricum, ut placet etiam Tito Liuio, mercato 
ab incolis suadentibus, ut ibidem sedem summeret, tantum 
litoris quantum posset bouino corio occupare, illudque in cartam 
redactum et in frusta concisum occupauit plurimum, et 
ostensis sociis thesauris eisque animatis, ciuitatem composuit, 
quam postea uocauere Cartaginem; arcem uero eius a bouino 
corio, quod sic uocitant, Byrsam nuncupauit. Ad hanc accessisse 
Eneam profugum, ui tempestatis impulsum, et hospitio 
thoroque susceptum ab ea, Virgilio placet, eamque, discedente 
a se Enea, ob amoris impatientiam occisam. Verum Iustinus 
et historiographi ueteres aliter sentiunt. Dicit enim Iustinus 
eam a Musitanorum rege sub belli denuntiatione a principibus 
Cartaginensibus postulatam in coniugem, quod cum ipsa rescisset 
et sua se ante sententiam ad omnem casum pro salute 
patrie damnasset, egre tulit, sed terminum impetrauit infra 
quem se ad uirum promisit ituram. Qui cum uenisset, constructo 
ingenti rogo, in eminentiori ciuitatis parte, quasi Sycei 
placatura manes, illum conscendit, et astantibus ciuibus atque 
expectantibus quidnam factura esset, ipsa, educto quem clam 
gesserat cultro, dixit: optimi ciues ut uultis ad uirum uado, 
seque hoc dicto interemit, mortem potius eligens quam pudicitiam 
maculare. Quod etiam longe aliud est a descriptione Maronis.