[7,0] De consensu corporum, quae sensu praedita sunt, et quae sensu carent.

[7,1] Passiones corporum, quae sensu dotantur, et quae 
sensu carent, magnum consensum habent ; nisi quod 
in corpore sensibili accedat spiritus. Nam pupilla oculi 
speculo siue aquis aequiparatur ; et simili natura imagines 
lucis et rerum uisibilium excipit et reddit. Organum 
autem auditus obici intra locum cauernosum  
conforme est, a quo uox et sonus optime resultat. 
Attractiones autem rerum inanimatarum, et rursus
horrores siue fugae (eas dico, quae  ex proprietate fiunt) 
in animalibus, olfactui atque odoribus gratis et odiosis
conueniunt. Tactus autem ratio et gustus, omnem
quae in corporibus inanimatis accidere possit aut uiolentiam 
aut contra insinuationem almam et amicam, ac 
uniuersas earundem passionum figuras, ueluti uates aut 
interpres exprimit. Nam compressiones, extensiones, 
erosiones, separationes, et similia, in corporibus mortuis 
in processu latent, nec nisi post effectum manifestum 
percipiuntur. In animalibus autem cum sensu 
doloris secundum diuersa genera aut characteres uiolentiae 
peraguntur, permeante per omnia spiritu. Atque 
ab hoc principio deducitur cognitio, num forte 
alicui animantium adsit alius quispiam sensus, prar-
ter eos qui notantur ; et quot et quales sensus in 
uniuerso animantium genere esse possint. Ex passionibus 
enim materiae rite distinctis sequetur numerus sensuum, 
si modo organa competant et accedat Spiritus.